همه دوره های غم و اندوه عمیق را می گذرانند. این احساسات بسته به شرایط معمولا طی چند روز یا چند هفته از بین می روند.
اما غم و اندوه عمیقی که بیش از دو هفته طول می کشد و توانایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد ممکن است نشانه اختلال افسردگی باشد.
برخی از علائم شایع افسردگی عبارتند از :
- احساس عمیق غم و اندوه
- حس افسردگی
- احساس بی ارزشی یا ناامیدی
- تغییر اشتها
- تغییر خواب
- کمبود انرژی
- ناتوانی در تمرکز
- مشکل در گذراندن فعالیت های عادی
- عدم علاقه به چیزهایی که قبلا از آن ها لذت می بردید
- کناره گیری از جمع دوستان
- افکار خودآزاری یا خودکشی
افسردگی به طور متفاوتی بر همه تاثیر می گذارد پس ممکن است فقط برخی از این علائم را داشته باشید. همچنین ممکن است علائم دیگری داشته باشید که در اینجا ذکر نشده است.
به خاطر داشته باشید که داشتن بعضی از این علائم هر از گاهی بدون داشتن افسردگی نیز امری طبیعی است. اما اگر آن ها شروع به تاثیر بر زندگی روزمره شما کنند، ممکن است نتیجه افسردگی باشد.
انواع مختلف افسردگی وجود دارد. در حالی که آن ها دارای برخی علائم مشترک هستند اما تفاوت های اساسی نیز دارند.
در این مقاله به بررسی انواع افسردگی و راه ها و روش های تشخیص آن ها می پردازیم. با سومیتا همراه باشید؛
لیست انواع اختلالات افسردگی
1. افسردگی ماژور
افسردگی ماژور به نام های افسردگی عمده، افسردگی کلاسیک و افسردگی تک قطبی هم شناخته می شود. این نوع افسردگی کاملا رایج است – حدود 16.2 میلیون بزرگسال در ایالات متحده حداقل یک دوره افسردگی ماژور را تجربه کرده اند.
افراد مبتلا به افسردگی ماژور هر روز علائم افسردگی را احساس می کنند و این مانند بسیاری از اختلالات روانی، ارتباط چندانی با آنچه در اطراف شما اتفاق می افتد ندارد. شما می توانید یک خانواده دوست داشتنی، تعداد زیادی دوست و یک شغل رویایی داشته باشید یا می توانید نوعی زندگی داشته باشید که دیگران به آن حسادت کنند و هنوز افسرده باشید.
حتی اگر دلیل واضحی برای افسردگی شما وجود نداشته باشد به این معنی نیست که واقعی نیست یا می توانید به راحتی آن را حل کنید.
این یک نوع شدید افسردگی است و علائمی دارد که عبارتند از :
- استیصال، غم و اندوه
- بی خوابی یا خواب زیاد
- کمبود انرژی و خستگی
- از دست دادن اشتها یا پرخوری
- دردهای غیرقابل توضیح
- از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش قبلی
- عدم تمرکز، مشکلات حافظه و عدم توانایی در تصمیم گیری
- احساس بی ارزشی یا ناامیدی
- نگرانی و اضطراب مداوم
- افکار مرگ، خودزنی یا خودکشی
این علائم می توانند هفته ها یا حتی ماه ها ادامه داشته باشند. بعضی از افراد ممکن است یک دوره افسردگی ماژور داشته باشند در حالی که دیگران آن را در طول زندگی خود تجربه می کنند.
صرف نظر از اینکه علائم آن چقدر ادامه دارد، افسردگی ماژور می تواند در روابط و فعالیت های روزمره شما مشکل ایجاد کند.
2. اختلال افسردگی دائم
اختلال افسردگی دائم، یک نوع افسردگی است که دو سال یا بیشتر ادامه دارد. به آن دیستیمیا (افسرده خویی) یا افسردگی مزمن نیز گفته می شود.
افسردگی دائم ممکن است به اندازه افسردگی ماژور احساس نشود اما هنوز هم می تواند روابط را تنش زا کند و کارهای روزمره را دشوار.
برخی از علائم افسردگی دائم شامل موارد زیر هستند :
- اندوه عمیق یا ناامیدی
- عزت نفس پایین یا احساس عدم کفایت
- عدم علاقه به چیزهایی که زمانی از آن ها لذت می بردید
- تغییر اشتها
- تغییر در الگوی خواب یا انرژی کم
- مشکلات تمرکز و حافظه
- مشکل در عملکرد مدرسه یا محل کار
- ناتوانی در احساس شادی حتی در موقعیت های شاد
- کناره گیری اجتماعی
برخی از افراد همچنین قبل یا در حالی که به اختلال افسردگی دائم مبتلا هستند دوره هایی از افسردگی ماژور دارند به این حالت افسردگی مضاعف گفته می شود.
افسردگی دائم سال ها به طور همزمان ادامه دارد، بنابراین ممکن است افرادی که دچار این نوع افسردگی هستند احساس کنند علائم آن ها تنها بخشی از چشم انداز طبیعی آن ها در زندگی است.
3. اختلال دوقطبی
افسردگی شیدایی یا اختلال دوقطبی شامل دوره هایی از مانیا (شیدایی) یا هایپومانیا (نیمه شیدایی) است که در آن شما احساس خوشبختی می کنید، متناوب با دوره های افسردگی. افسردگی شیدایی یک نام منسوخ برای اختلال دو قطبی است.
برای تشخیص اختلال دو قطبی، باید دوره ای از شیدایی را تجربه کنید که به مدت هفت روز یا در صورت نیاز به بستری در بیمارستان کمتر طول بکشد. ممکن است قبل یا بعد از آن یک قسمت افسردگی تجربه کنید.
دوره های افسردگی همان علائم افسردگی ماژور را دارند که عبارتند از :
- احساس غم یا پوچی
- کمبود انرژی
- خستگی
- مشکلات خواب
- مشکل در تمرکز
- کاهش فعالیت
- از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش قبلی
- افکار خودکشی
علائم یک مرحله شیدایی عبارتند از :
- انرژی بالا
- کاهش خواب
- تحریک پذیری
- افکار و گفتار سریع
- بزرگ اندیشی
- افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس
- رفتاری غیرمعمول، پرخطر و خود تخریبی
- احساس سرخوشی بالا
در موارد شدید، اپیزودها می توانند شامل توهم و هذیان باشند. همچنین می توانید اپیزودهای مختلطی داشته باشید که در آن هم علائم شیدایی را دارید و هم افسردگی.
4. افسردگی سایکوتیک
برخی از افراد مبتلا به افسردگی ماژور نیز دوره هایی از دست دادن ارتباط با واقعیت را پشت سر می گذارند. این به سایکوز معروف است که می تواند باعث هذیان و توهم شود.
تجربه هر دو مورد با هم از نظر بالینی به عنوان اختلال افسردگی ماژور با ویژگی های روان پریشی شناخته می شود. با این حال برخی از ارائه دهندگان هنوز از این پدیده به عنوان سایکوتیک افسردگی یا افسردگی سایکوتیک یاد می کنند.
توهم زمانی است که چیزهایی را می بینید، می شنوید، بو می کنید، مزه می کنید یا احساس می کنید که واقعا در آنجا نیست. به عنوان مثال این می تواند شنیدن صدا یا دیدن افرادی باشد که در آنجا حضور ندارند.
توهم عقیده ای است که کاملا نادرست بوده یا منطقی نیست. اما برای شخصی که روان پریشی را تجربه می کند همه این موارد بسیار واقعی است.
افسردگی همراه با روان پریشی می تواند علائم جسمی نیز ایجاد کند مانند بی حرکت شدن یا کند شدن حرکات بدنی.
5. افسردگی پرینیتال
افسردگی پرینیتال که از نظر بالینی به عنوان اختلال افسردگی ماژور با شروع پریود شناخته می شود، در دوران بارداری یا طی چهار هفته پس از زایمان رخ می دهد.
این اغلب افسردگی پس از زایمان نامیده می شود اما می تواند در حین بارداری هم رخ دهد.
تغییرات هورمونی که در دوران بارداری و زایمان اتفاق می افتد می تواند باعث تغییراتی در مغز شده و منجر به تغییرات خلقی شود. کمبود خواب و ناراحتی جسمی که اغلب همراه با بارداری و داشتن نوزاد تازه متولد شده است نیز نقشی در آن ندارد.
علائم افسردگی پرینیتال می تواند به اندازه علائم افسردگی ماژور باشد و شامل موارد زیر است :
- غمگینی
- اضطراب
- عصبانیت یا خشم
- خستگی
- نگرانی شدید در مورد سلامتی و ایمنی کودک
- مشکل در مراقبت از خود یا نوزاد جدید
- افکار خودآزاری یا آسیب رساندن به کودک
زنانی که فاقد حمایت هستند یا قبلا افسردگی داشته اند، در معرض خطر ابتلا به افسردگی پرینیتال هستند اما این ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد.
6. اختلال ناخوشی پیشاقاعدگی
اختلال ناخوشی پیشاقاعدگی (PMDD) نوعی شدید از سندرم قبل از قاعدگی (PMS) است. در حالی که علائم PMS می تواند از نظر جسمی و روانی باشد علائم PMDD بیشتر روانشناختی است.
این علائم روانشناختی شدیدتر از علائم PMS است. به عنوان مثال برخی از زنان ممکن است در روزهای منتهی به پریود احساسات بیشتری داشته باشند اما فرد مبتلا به PMDD ممکن است سطحی از افسردگی و اندوه را تجربه کند که مانع عملکردهای روزمره می شود.
سایر علائم احتمالی PMDD عبارتند از :
- گرفتگی،نفخ و حساسیت به پستان
- سردرد
- درد مفاصل و عضلات
- غم و ناامیدی
- تحریک پذیری و عصبانیت
- نوسانات شدید خلقی
- هوس غذایی یا پرخوری
- حملات هراس یا اضطراب
- کمبود انرژی
- مشکل در تمرکز
- مشکلات خواب
به طور مشابه افسردگی پرینتال، اعتقاد بر این است که PMDD مربوط به تغییرات هورمونی است. علائم آن اغلب دقیقا پس از تخمک گذاری شروع می شود و پس از پریود شدن کاهش می یابد.
برخی از زنان PMDD را فقط به عنوان یک مورد بد از PMS رد می کنند اما PMDD می تواند بسیار شدید شود و شامل افکار خودکشی باشد.
7. افسردگی فصلی
افسردگی فصلی که اختلال عاطفی فصلی نیز نامیده می شود و از نظر بالینی به عنوان اختلال افسردگی ماژور با الگوی فصلی شناخته می شود، نوعی افسردگی است که مربوط به فصول خاصی است. برای بیشتر افراد این اتفاق در ماه های زمستان اتفاق می افتد.
علائم اغلب از پاییز شروع می شود، همانطور که روزها کوتاه می شوند و در زمستان ادامه دارند. آن ها عبارتند از :
- کناره گیری اجتماعی
- افزایش نیاز به خواب
- افزایش وزن
- احساس روزانه غم، ناامیدی یا بی لیاقتی
افسردگی فصلی ممکن است با پیشرفت فصل بدتر شود و منجر به افکار خودکشی شود. به محض شروع بهار، علائم بهبود می یابند. این ممکن است مربوط به تغییر در ریتم های بدن شما در پاسخ به افزایش نور طبیعی باشد.
8. اختلال سازگاری
اختلال سازگاری که از نظر بالینی به عنوان اختلال سازگاری با خلق و خوی افسرده شناخته می شود از بسیاری جهات مانند افسردگی ماژور به نظر می رسد.
اما با وقایع یا موقعیت های خاص ایجاد می شود، مانند :
- مرگ یک عزیز
- یک بیماری جدی یا یک واقعه تهدید کننده زندگی
- مشکلات طلاق یا حضانت فرزند
- بودن در روابطی که در آن ها از نظر عاطفی یا جسمی از شما سو استفاده می شود
- بیکار بودن یا مشکلات جدی مالی
- مشکلات گسترده حقوقی
البته احساس غم و اضطراب در حوادثی از این قبیل طبیعی است اما اختلال سازگاری زمانی اتفاق می افتد که این احساسات با رویداد تحریک کننده متناسب باشند و زندگی روزمره شما را مختل کنند.
علائم اختلال سازگاری معمولا ظرف سه ماه پس از واقعه اولیه شروع می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند :
- گریه مکرر
- غم و ناامیدی
- اضطراب
- تغییر اشتها
- مشکل خوابیدن
- درد
- کمبود انرژی و خستگی
- ناتوانی در تمرکز
- کناره گیری اجتماعی
9. افسردگی آتیپیک
افسردگی آتیپیک به نوعی افسردگی گفته می شود که در پاسخ به وقایع مثبت به طور موقت از بین می رود. ممکن است پزشک از آن به عنوان اختلال افسردگی ماژور با ویژگی های غیرمعمول یاد کند.
علیرغم نام آن، افسردگی آتیپیک غیر معمول یا نادر نیست اما این به معنای جدی بودن آن نسبت به انواع دیگر افسردگی نمی باشد.
داشتن افسردگی آتیپیک می تواند چالش برانگیز باشد زیرا ممکن است همیشه افسرده به نظر نرسید.
این نوع افسردگی ممکن است در یک دوره افسردگی ماژور نیز اتفاق بیفتد. همچنین می تواند با افسردگی دائم بروز کند.
علائم دیگر افسردگی آتیپیک می تواند شامل موارد زیر باشد :
- افزایش اشتها و افزایش وزن
- غذا خوردن بی نظم
- تصویر بد بدن
- خیلی بیشتر از حد معمول خوابیدن
- بی خوابی
- سنگینی در بازوها یا پاها که روزی یک ساعت یا بیشتر طول می کشد
- احساس طرد شدن و حساسیت به انتقاد
- دردهای مختلف
تشخیص نوع افسردگی چگونه است؟
اگر فکر می کنید افسردگی دارید، مراجعه به پزشک مهم است. تمام انواع افسردگی که در این مقاله به آن ها پرداخته شده قابل درمان هستند اگرچه یافتن روش درمانی مناسب برای شما ممکن است مدتی طول بکشد.
اگر دوره قبلی افسردگی داشته اید و فکر می کنید ممکن است دوباره تکرار شود فورا به روانپزشک یا سایر متخصصان بهداشت روان مراجعه کنید.
اگر قبلا هرگز افسردگی نداشته اید، با پزشک عمومی شروع کنید. برخی از علائم افسردگی می تواند مربوط به یک بیماری جسمی زمینه ای باشد که باید رفع شود.
سعی کنید هرچه بیشتر در مورد علائم خود به پزشک اطلاع دهید به عنوان مثال :
- وقتی برای اولین بار متوجه آن ها شدید
- چگونه آن ها بر زندگی روزمره شما تاثیر گذاشته اند
- سایر شرایط بهداشت روانی شما
- هر گونه اطلاعات در مورد سابقه بیماری روانی در خانواده شما
- تمام داروهای تجویز شده و بدون نسخه پزشک از جمله مکمل ها و گیاهان دارویی
ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشد اما سعی کنید همه چیز را به پزشک خود بگویید. این به آن ها کمک می کند تا تشخیص دقیق تری به شما بدهند و شما را به نوع مناسب متخصص بهداشت روان معرفی کنند.
منبع : healthline
