آیا لبو (چغندر قرمز) برای دیابت خوب و مفید است؟

آیا لبو (چغندر قرمز) برای دیابت مفید است؟

لبو یا چغندر قرمز اغلب به عنوان یک سبزی فوق العاده مغذی شناخته می شود. این سبزی ریشه ای قرن ها برای درمان تعدادی از بیماری ها از یبوست گرفته تا تب استفاده می شود.

لبو سرشار از فولات، پتاسیم و سایر مواد مغذی است که به طور کلی برای سلامتی مفید هستند اما تحقیقات نشان می دهد که این سبزی ممکن است به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد.

در این مقاله به بررسی فواید و مضرات لبو یا چغندر قرمز برای افراد دیابتی و این سوال که آیا لبو برای دیابت خوب هست یا نه؟ می پردازیم. با سومیتا همراه باشید؛

فواید و مزایای لبو برای دیابت

1. قند و انسولین خون را کاهش می دهد

لبو سرشار از مواد شیمیایی گیاهی است که نشان داده شده است اثر تنظیم کنندگی بر روی گلوکز و انسولین در انسان دارد.

یک مطالعه در سال 2014 اثرات آب چغندر را بر روی سطح گلوکز خون پس از خوردن غذا بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که نوشیدن 225 میلی لیتر یا کمی کمتر از 1/2 فنجان آب چغندر منجر به کاهش سطح گلوکز بعد از خوردن غذا می شود.

2. احتمال ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش می دهد

غذاهایی که دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند مانند لبو در پیشگیری از بیماری ها مفید هستند.

آنتی اکسیدان ها با مبارزه با رادیکال های آزاد که می توانند به سلول ها آسیب برسانند از بیماری جلوگیری می کنند. آسیب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد استرس اکسیداتیو نامیده می شود که با تعدادی از بیماری های جدی از جمله بیماری قلبی و سرطان مرتبط است.

لبو حاوی 1.7 میلی مول آنتی اکسیدان در هر 90 میلی لیتر است از جمله گروهی از آنتی اکسیدان ها به نام بتالین که مسئول رنگ قرمز آن ها هستند.

آن ها همچنین حاوی ترکیبات دیگری هستند که التهاب را سرکوب می کنند.

3. خطر عوارض دیابت را کاهش می دهد

دیابت باعث آسیب به رگ های خونی کوچک (میکروواسکولار) و رگ های خونی بزرگتر (ماکروواسکولار) می شود. این منجر به عوارضی می شود که می تواند چشم، قلب، کلیه ها و سایر قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

تحقیقات نشان می دهد که آنتی اکسیدان ها مانند آن هایی که در لبو یافت می شوند خطر عوارض دیابت را کاهش می دهند که عبارتند از :

رتینوپاتی دیابتی
بیماری کلیوی
نوروپاتی دیابتی
بیماری های قلب و عروقی

4. باعث کاهش مقاومت به انسولین می شود

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد یکی از متابولیت های موجود در غلظت های بالا لبو ممکن است مقاومت به انسولین را کاهش دهد.

همین متابولیت در سطح خون انسان یافت می شود اما در افراد مبتلا به مقاومت به انسولین، پیش دیابت و افراد در معرض خطر بیماری های قلبی عروقی کمتر از افراد سالم است.

بر اساس یک مطالعه کوچک در سال 2017 شرکت کنندگان چاقی که آب چغندر را با کربوهیدرات مصرف کردند نسبت به شرکت کنندگان لاغر مقاومت کمتری به انسولین نشان دادند که نشان می دهد افراد چاق ممکن است از مصرف چغندر و سایر غذاهای غنی از نیترات بیشتر سود ببرند.

مطالعه قبلی نشان داد که شرکت کنندگان سالمی که آب چغندر را در طول یک وعده غذایی مصرف می‌کردند پاسخ‌ های انسولین و گلوکز کمتری بعد از غذا داشتند. با این حال مطالعه‌ ای در سال 2013 روی 27 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 که روزانه آب چغندر می‌ نوشیدند هیچ بهبودی در مقاومت به انسولین نشان ندادند.

این مطالعات شامل تعداد کمی از شرکت کنندگان بود و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. این امکان وجود دارد که کاهش مقاومت به انسولین یکی از مزایای خوردن چغندر باشد و ممکن است به طور بالقوه برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد.

5. فشار خون بالا را کاهش می دهد

فشار خون بالا یک عارضه شایع در افراد مبتلا به دیابت است. تحقیقات نشان می دهد که خوردن لبو یا نوشیدن آب چغندر ممکن است فشار خون را کاهش دهد.

یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که افراد مبتلا به فشار خون بالا با نوشیدن یک فنجان آب چغندر در روز کاهش قابل توجهی در فشار خون خود تجربه کردند.

محققان بر این باورند که نیترات های موجود در آب چغندر مسئول تاثیرات آن هستند و با گسترش عروق خونی و بهبود جریان خون عمل می کنند. یک فنجان آب چغندر حاوی 100 کالری و حدود 23 گرم کربوهیدرات است.

مطالعات همچنین نشان دادند که آب چغندر به میزان قابل توجهی سطح فشار خون سیستولیک را کاهش می دهد. فشار خون سیستولیک فشار رگ های خونی شما را هنگام ضربان قلب اندازه گیری می کند.

اخیرا یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده نشان داد که نیترات های موجود در آب چغندر باعث کاهش فشار خون در برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می شود.

عوارض و مضرات لبو برای دیابت

در صورت ابتلا به دیابت هیچ خطری برای خوردن لبو وجود ندارد مگر اینکه به آن حساسیت داشته باشید. این باعث می شود ادرار یا مدفوع تان صورتی یا قرمز به نظر برسد. تعداد کمی از افراد پس از مصرف چغندر این عارضه را که سرخ ادراری نامیده می شود تجربه می کنند.

سرخ ادراری به دلیل یکی از ترکیبات موجود در لبو ایجاد می شود و معمولا خود به خود از بین می رود.

روش های استفاده از لبو در در رژیم غذایی افراد دیابتی

لبو فوق العاده همه کاره است و می توان از آن برای افزودن رنگ، طعم و تردی به تعدادی از غذاها و نوشیدنی ها استفاده کرد. می توانید از لبو در سالاد، خورش، کاسرول و اسموتی استفاده کنید.

فراموش نکنید سبزیجاتی را که سرشار از مواد مغذی هستند به همان روشی که اسفناج یا کلم پیچ مصرف می کنید، مصرف کنید. یک تکه لبوی 5 سانتیمتری حاوی حدود 8 گرم کربوهیدرات است.

در اینجا چند راه برای گنجاندن لبو در رژیم غذایی وجود دارد :

لبوی خام را برش دهید و برای رنگ بیشتر و ترد شدن به سالاد اضافه کنید
برای تهیه ی یک غذای جانبی خوشمزه و سالم آن ها را با سبزیجات دیگر بخارپز کنید
لبو را در فر بپزید سپس آن‌ ها را برای تهیه ی یک غذای جانبی برش دهید یا به سالاد یا املت اضافه کنید
آب چغندر قرمز را بگیرید و با آب سبزیجات و میوه های دیگر مانند سیب و هویج ترکیب کنید

چغندر قرمز تازه را با سبزی آن بخرید. به دنبال چغندرهایی باشید که سفت، صاف و به رنگ قرمز-بنفش روشن هستند.

می توانید چغندری که با سبزی آن می خرید را به مدت سه یا چهار روز در یخچال نگهداری کنید. بدون سبزی چغندر می تواند دو تا چهار هفته در یخچال بماند.