کیست مویی چیست؟

کیست مویی یا کیست پیلونیدال (به انگلیسی: Pilonidal cyst) نوعی کیست عفونی است که معمولا در بالای شکاف باسن ایجاد می شود.

این کیست ها به دلیل عفونی شدن سینوس پیلونیدال یا سوراخ های کوچک روی پوست ظاهر می شوند و می توانند علائم آزار دهنده ای به همراه داشته باشند.

در ادامه قصد داریم درباره کیست مویی و علل، علائم و روش های درمان آن صحبت کنیم. با سومیتا همراه باشید؛

کیست مویی چیست؟

کیست مویی نتیجه یک عفونت در سینوس پیلونیدال است و در این حالت سینوس ها با مایعات، چرک و سایر مواد زائد پر می شوند.

لازم به ذکر است سینوس پیلونیدال یک سوراخ یا فرو رفتگی کوچک در پوست است و به خودی خود نیازی به درمان ندارد. در واقع کیست ها و سینوس های پیلونیدال هر دو بخشی از بیماری پیلونیدال محسوب می شوند.

شکل ظاهری و سایر علائم کیست مویی می تواند در بین افراد مختلف متفاوت باشد و خوشبختانه معمولا قابل درمان است.

علائم کیست مویی

برخی علائم شایع کیست مویی عبارتند از :

درد همراه با تغییر رنگ و ورم پوست
ترشح چرک یا خون از کیست
بوی بد در ناحیه
درد هنگام لمس کردن
تب

علت کیست مویی

در حال حاضر علت دلیل دقیق عفونی شدن سینوس های پیلونیدال و ظاهر شدن کیست های مویی مشخص نیست اما گفته شده این کیست در مردان بیش از زنان شایع می باشد و به خصوص در سنین بلوغ تا 40 سالگی بیشتر رخ می دهد.

زیاد بودن مو در ناحیه باسن و همچنین وارد شدن فشار یا اصطحکاک در این ناحیه نیز می تواند خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.

تشخیص کیست مویی

پزشک معمولا با معاینه فیزیکی و پرسیدن سوالاتی از فرد، کیست مویی را تشخیص دهد. این سوالات ممکن است شامل موارد زیر باشد :

اولین بار چه زمانی علائم ظاهر شده است؟
آیا این مشکل قبلا نیز اتفاق افتاده است؟
آیا فرد تب نیز داشته است؟

پزشک سابقه پزشکی خانوادگی فرد را نیز بررسی خواهد کرد.

درمان کیست مویی

پزشکان معمولا همه اشکال بیماری پیلونیدال از جمله کیست مویی را از طریق جراحی درمان می کنند. برخی تکنیک های جراحی عبارتند از :

1. برش و تخلیه

برش و تخلیه یکی از روش های متداول درمان کیست‌ و آبسه مویی است.

در این روش پزشک هر گونه مو یا فولیکول مو را از کیست خارج کرده و مایع را تخلیه می کند، سپس زخم را با گاز بسته بندی و ممکن است ناحیه را با بخیه ببندد.

2. روش مارسوپیالیزاسیون

زمانی که کیست برش داده و تخلیه شد، پزشک ممکن است لبه های باز را به هم بدوزد تا کیسه کوچکی تشکیل دهد. این روش باعث می شود مایع به راحتی از ناحیه خارج شود و احتمال عود کیست را کاهش دهد.

3. روش فلاپ لیمبرگ

در این تکنیک، پزشک برشی به شکل لوزی روی سینوس ایجاد و تمام بافت آسیب دیده را از ناحیه خارج می کند. سپس یک برش در ناحیه اطراف باسن ایجاد کرده و فلپ یا چینی از پوست را روی محل اولیه سینوس می کشد.

این روش معمولا تحت بیهوشی انجام می شود و یکی از موثرترین روش های جراحی برای بیماری پیلونیدال می باشد.

4. روش فلاپ کاریداکیس

این تکنیک شامل برداشتن بافت سینوس آسیب دیده طی عمل جراحی و ایجاد یک برش عمودی در یک طرف دهانه اصلی است. پزشک از طریق این برش، پوست را روی ناحیه اصلی سینوس می کشد و آن را می دوزد.

بررسی‌ ها نشان داده‌ این روش در مقایسه با روش‌ های برش استاندارد به احتمال کمتر به عود بیماری و عوارض بیماری پیلونیدال منجر می شود.

روش های برش استاندارد به این صورت است که سینوس آسیب‌ دیده برداشته شده اما چین‌ های پوست را برای بهبودی روی ناحیه زخم نمی‌ کشند.

دوره نقاهت بعد از جراحی

مانند سایر عمل های جراحی مهم است افراد به تمام دستورالعمل های مربوط به مراقبت در منزل توجه داشته باشند، به خصوص اگر نیاز به تعویض گاز روی ناحیه باشد.

برخی توصیه های کلی برای دوره نقاهت عبارتند از :

تمیز نگه داشتن ناحیه
بررسی علائم عفونت
مراجعات بعدی به پزشک

عوارض کیست مویی

کیست مویی ممکن است عوارضی نیز به دنبال داشته باشد، از جمله :

ایجاد آبسه
عود کیست
عفونت سیستمیک که در بدن پخش می شود

در موارد نادر، بیماری پیلونیدال می تواند به کارسینوم سلول سنگفرشی که نوعی سرطان است تبدیل شود. با این وجود کیست مویی به طور کلی چشم انداز خوبی دارد و امکان درمان کامل آن وجود دارد.

پیشگیری از کیست مویی

رعایت کامل بهداشت ناحیه اطراف پایه ستون فقرات بسیار مهم است و به جلوگیری از پیشرفت بیماری پیلونیدال و همچنین پیشگیری از عود آن در صورت بروز کمک می کند.

اقداماتی که افراد می توانند برای کاهش خطر ایجاد کیست مویی انجام دهند عبارتند از :