علائم اچ آی وی چیست؟

اچ آی وی از بیماری های جدی است که علائم آن معمولا طی چند مرحله ظاهر می شود، اگرچه برخی علائم ممکن است زودتر یا دیرتر از سایرین ایجاد شده یا اصلا بروز نکنند.

این بیماری شامل سه مرحله اولیه (حاد)، تاخیری بالینی (مزمن) و ایدز می باشد و تاثیر آن روی افراد مختلف یکسان نیست.

در ادامه قصد داریم درباره علائم و نشانه های عفونت اچ آی وی صحبت کنیم. با سومیتا همراه باشید؛

علائم اچ آی وی چیست؟

مرحله 1: عفونت اولیه (حاد)

علائم مرحله حاد ممکن است در عرض 2 تا 4 هفته رخ داده و بعد از این مدت به صورت خود به خود برطرف شود زیرا بدن عفونت را تحت کنترل خود در می آورد. با این حال ویروس از بین نرفته و به مرحله بعدی منتقل شده است.

برخی افراد در مرحله اولیه عفونت هیچ علامتی تجربه نمی کنند، حتی اگر در این حین سیستم ایمنی آن ها به تدریج صدمه ببیند. زمانی که سیستم ایمنی به طور کامل در معرض خطر قرار بگیرد ممکن است عفونت های جدی و بالقوه رخ داده و علائمی ایجاد کنند.

در مرحله اول ویروس وارد بدن شده و سیستم ایمنی خط دفاعی خود را آماده می کند تا بتواند عفونت را تحت کنترل خود در آورد.

سیستم ایمنی در مبارزه با ویروس مواد شیمیایی آزاد می کند که باعث ایجاد واکنش التهابی در کل بدن می شود. این مسئله می تواند به علائم شبه آنفلوآنزا منجر شود که از هر 3 نفر 2 نفر را درگیر می کند.

علائم مرحله حاد اچ آی وی عبارتند از :

تب
لرز
سردرد
گلو درد
خستگی
درد عضلات و مفاصل
تعریق شبانه
ورم غدد لنفاوی
زخم دهان

همچنین از هر 5 نفر ممکن است یک نفر بثورات اچ آی وی را تجربه کند که طی آن نواحی برجسته و قرمز رنگ روی پوست ایجاد و با جوش های کوچک پوشیده می شوند. بثورات اغلب بخش بالای بدن را درگیر می کنند و ممکن است با زخم دهان و اندام تناسلی همراه باشند.

مرحله 2: تاخیر بالینی (مزمن)

مرحله تاخیر بالینی فازی است که در آن علائم حاد تا حد زیادی برطرف شده و ویروس زنده است اما فعالیت آن بسیار کمتر از قبل می باشد. اگرچه ورم غدد لنفاوی ممکن است تا ماه ها بعد از عفونت اولیه باقی بماند اما این مرحله معمولا بدون علامت می باشد.

تاخیر بالینی با تخریب تدریجی سلول های ایمنی به نام سلول های CD4 T و افزایش تدریجی تعداد ویروس ها در بدن که با بار ویروسی اندازه گیری می شود همراه می باشد. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در مرحله مزمن تعداد سلول های CD4 بین 499 و 200 می باشد.

این مرحله بدون درمان می تواند حدود 10 سال ادامه داشته باشد که در طول این مدت علائم قابل توجه کمتری وجود دارد اما با کاهش تعداد سلول های CD4 ممکن است عفونت های متعدد چه شایع و چه نادر در فرد ایجاد شود.

علائم مرحله مزمن (در صورت بروز) معمولا به عفونت های زیر مرتبط می باشند :

برفک دهان
تبخال ناحیه تناسلی
اسهال مرتبط با اچ آی وی
پنومونی باکتریایی
زونا

پیشرفت بیماری

به طور کلی در عفونت اچ آی وی برخی علائم ممکن است نتیجه مستقیم عفونت باشد در حالی که برخی دیگر به خصوص آن هایی که در مراحل آخر بیماری ایجاد می شود به دلیل تخریب سیستم ایمنی بدن بوده که باعث آسیب پذیری بدن در برابر عفونت های فرصت طلب می شود.

پیشرفت اچ آی وی در همه افراد یکسان نیست. برخی افراد دوره تاخیر بالینی 2 ساله تجربه می کنند که دلایل متعدد از جمله ژنتیک، عوامل اجتماعی مانند فقر و عدم دسترسی به مراقبت های پزشکی ممکن است علت آن باشد.

مشخص شده وضعیت اجتماعی – اقتصادی سطح پایین با وضعیت ایمنی ضعیف تر در افراد مبتلا به اچ آی وی مرتبط می باشد.

پایین بودن تعداد سلول های CD4 در زمان تشخیص با پیشرفت سریع تر بیماری رابطه مستقیم دارد.

مرحله 3: علامت دار (ایدز)

مرحله 3 مرحله ای است که در آن سیستم ایمنی به خطر افتاده و قادر به دفاع از خود در برابر مجموعه ای از عفونت های فرصت طلب جدی در حال گسترش در بدن نمی باشد.

این مرحله که به نام ایدز نیز شناخته شده با مشخصه تعداد کمتر از 200 سلول های CD4 یا وجود یک بیماری یا وضعیت تعریف کننده ایدز توصیف می شود.

بیماری های تعریف کننده ایدز به مواردی گفته می شود که در مرحله عفونت پیشرفته اچ آی وی ظاهر می شوند و به ندرت در افراد با سیستم ایمنی سالم دیده می شوند. برخی از این بیماری ها مانند سل ممکن است زمانی که تعداد سلول های CD4 بیشتر از 200 است نیز رخ دهند اما اکثر آن ها زمانی که این تعداد به کمتر از 200 برسد ایجاد می شوند.

از سوی دیگر این امکان وجود دارد که تعداد سلول های CD4 کمتر از 200 باشد اما هیچ یک از شرایط یا بیماری های تعریف کننده ایدز رخ نداده باشد، با این حال برای جلوگیری از بروز ایدز اقداماتی انجام می شود.

به عنوان مثال در صورتی که فرد قبلا مصرف داروهای ضد رتروویروسی را شروع نکرده باشد، درمان های مبتنی بر این داروها آغاز می شود و در صورت نیاز داروهای پیشگیرانه خاص بیماری نیز تجویز خواهد شد.

علائم در این مرحله در درجه اول به نوع عفونت ایجاد شده بستگی دارد. اگرچه برخی از آن ها مانند زوال عقل ایدز به دلیل عوارض طولانی مدت عفونت درمان نشده رخ می دهد. بقیه تنها در صورتی به عنوان شرایط تعریف کننده ایدز در نظر گرفته می شوند که عود کنند، منتشر شوند (به طور گسترده پخش شوند) یا مهاجم باشند (به ناحیه فراتر از محل اصلی خود گسترش یابند).

27 بیماری تعریف کننده ایدز وجود دارد که عبارتند از :

عفونت های باکتریایی، متعدد یا مکرر
کاندیدیاز برونش، نای یا ریه
کاندیدیاز مری
سرطان دهانه رحم (تهاجمی)
تب دره، منتشر
کریپتوکوکوس، ظاهر شده در خارج از ریه
کریپتوزپوریدیوم، بیماری روده ای مزمن برای بیش از یک ماه
سیتومگالوویروس همراه با از دست دادن بینایی
بیماری سیتومگالوویروس (غیر از کبد، طحال یا غدد لنفاوی)
انسفالوپاتی، مرتبط با HIV (به نام مجتمع زوال عقل ایدز شناخته می شود)
ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) که بیش از یک ماه طول بکشد یا در ناحیه ای غیر از پوست ظاهر شود
هیستوپلاسموزیس، منتشر
سارکوم کاپوسی
پنومونی بینابینی لنفاوی یا کمپلکس هیپرپلازی لنفوئیدی ریوی
لنفوم بورکیت
لنفوم ایمونوبلاستیک
لنفوم اولیه مغز
کمپلکس مایکوباکتریوم آویوم، منتشر
مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، منتشر در هر ناحیه ای در داخل یا خارج از ریه
مایکوباکتریوم یا گونه های مشابه، منتشر در خارج از ریه
ذات الریه پنوموسیستیس
پنومونی، عود کننده
لکوانسفالوپاتی چند کانونی پیش‌ رونده
سپتی سمی سالمونا، عود کننده
توکسوپلاسموز مغز
سل
سندرم اتلاف