بیماری گال از بیماری های پوستی شایع است که با علائم آزار دهنده ای همراه بوده و توسط حشره ای از خانواده مایت ها به نام سارکوپت اسکیبی ایجاد می شود که می تواند از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا کند.
اصلی ترین علامت گال بثورات خارش دار قرمز یا بنفش رنگ همراه با جوش یا چرک می باشد که در اثر تونل زنی حشره در پوست ایجاد می شود. ممکن است خطوط تونل زنی نیز از زیر پوست قابل مشاهده باشد. از دیگر علائم این بیماری می توان به درد، التهاب و عفونت اشاره کرد که گاهی در موارد شدیدتر بیماری رخ می دهند.
از آن جا که گال یک بیماری مسری است شناخت علائم و نشانه های گال و اقدام به موقع برای درمان آن اهمیت زیادی دارد. در ادامه به مهم ترین علائم این بیماری اشاره خواهیم کرد. با سومیتا همراه باشید؛
علائم بیماری گال چیست؟
علائم شایع گال
گال معمولا با خارش شدید و دائمی پوست در نواحی اطراف قفسه سینه، دست و بازو، پاها و ناحیه تناسلی مشخص می شود.
این خارش اغلب با استفاده از داروهای ضد خارش موضعی یا خوراکی به صورت موقتی بر طرف می شود اما این داروها عامل اصلی خارش یعنی مایت ها را از بین نمی برند.
گال باعث بروز بثورات مشخص به خصوص بین انگشتان دست، روی مچ دست، زیر بغل، دور کمر و ناحیه تناسلی می شود. این بثورات منحصر به فرد نیست و به علائم ایجاد شده در بیماری های پوستی همچون درماتیت، پسوریازیس، فولیکولیت وان داغ و پیتیریازیس رزه آ شباهت دارد.
علائم شایع
بثورات اغلب اوقات (نه همیشه) دارای خصوصیات زیر می باشد :
- رنگ قرمز یا بنفش رنگ
- خطوط ریز معروف به تونل که مناطق رنگی را به هم وصل می کند
- جوش های کوچک
- پوست نا هموار
- چرک سفید قابل مشاهده
علائم ذکر شده بعد از دوره نهفتگی بیماری آغاز شده و با مرحله بلوغ انگل که طی آن تمایل دارد در اعماق پوست بماند مرتبط می باشد.
همان طور که گفتیم گال یک بیماری مسری است و فرد مبتلا از زمانی که دچار عفونت شده (در طول دوره نهفتگی) تا حدود 24 ساعت بعد از شروع درمان می تواند آن را به دیگران انتقال دهد.
علائم نادر گال
علائم گال ممکن است به شدت ناراحت کننده باشد، به خصوص زمانی که بثورات دردناک می شود. این درد معمولا در اثر خراشیدن سطح پوست، زخم های عمیق ناشی از خراش یا عفونت های باکتریایی رخ می دهد.
افرادی که علاوه بر خارش، دچار درد می شوند می توانند طی دوره درمان گال با کمک داروهای موضعی یا خوراکی این درد را تسکین دهند.
بثورات گال در موارد کمتر شایع ممکن است بسیار شدید شده و با قرمزی، التهاب یا تاول در برخی نواحی بدن همراه باشد. این مسئله به احتمال زیاد در افرادی که واکنش های آلرژیک شدیدتر نسبت به مایت نشان می دهند رخ می دهد.
در مواردی که واکنش بدن فرد به بیماری شدیدتر از حد معمول باشد معمولا داروهای ضد التهابی موضعی یا خوراکی تجویز می شود.
لازم به ذکر است گال معمولا دست، پاها، تنه، سینه و اندام تناسلی را درگیر می کند و درگیر شدن پوست سر، صورت، کف دست یا کف پا در بزرگسالان نادر است اما ممکن است در کودکان بسیار خردسال دیده شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه شود؟
به طور کلی افرادی که با توجه به علائم ایجاد شده حدس می زنند به گال مبتلا شده اند یا با افرادی که به بیماری گال مبتلا بوده اند زندگی می کنند یا تماس دارند (صرف نظر از بروز علائم یا عدم بروز آن) لازم است به پزشک مراجعه کنند.
خارش شدید
در صورتی که فرد دچار خارش شدیدی شود که خود به خود بهبود پیدا نمی کند لازم است با پزشک مشورت کند. اگرچه علت این خارش ممکن است بیماری گال باشد یا نباشد اما خارش شدید فارغ از علت آن قابل درمان است.
ظاهر شدن بثورات
زمانی که فرد به طور ناگهانی دچار بثورات پوستی شدید شود ممکن است به بیماری گال یا سایر بیماری ها مبتلا باشد. پزشک با معاینه فرد علت بثورات را شناسایی و درمان مناسب را شروع می کند.
از آن جا که گال یک عارضه مسری است و در صورت عدم تشخیص یا درمان می تواند به دیگران منتقل شود، مهم است مشخص شود که خارش و بثورات به دلیل گال رخ داده یا خیر.
دیدن مایت یا اثر تونل زنی در پوست
مایت عامل گال معمولا با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیست زیرا بسیار کوچک و اندازه آن کمتر از نیم میلی متر می باشد اما اگر فرد متوجه هر گونه حرکت روی پوست خود شود لازم است به پزشک مراجعه کند.
همچنین نواحی کوچک شبیه به تونل در پوست می تواند علامت تونل زنی مایت بوده و فرد به گال مبتلا شده باشد.
قرار گرفتن در معرض گال
افرادی که با بیمار مبتلا به گال مانند همسر خود تماس پوستی طولانی مدت و نزدیک داشته اند باید تحت درمان قرار بگیرند.
از آن جا که علائم گال مدتی بعد از مواجه شدن با مایت ایجاد می شود، حتی قبل از شروع خارش یا مشاهده بثورات باید به پزشک مراجعه شود.
لازم به ذکر است بغل کردن سریع یا دست دادن معمولا باعث انتقال این بیماری به دیگران نمی شود.
منبع: verywellhealth
