علائم التهاب ملتحمه چیست؟

التهاب ملتحمه نوعی بیماری ناشی از عفونت یا التهاب غشای شفاف پوشاننده کره چشم یا پلک داخلی است که اغلب با نام چشم صورتی نیز شناخته می شود.

این عارضه معمولا با علائمی همچون قرمزی، خارش، سوزش، اشک ریختن و ترشحاتی که می تواند باعث ایجاد پوسته در اطراف چشم شود شناسایی می شود و از آن جا که ممکن است مسری بوده و عوارضی به دنبال داشته باشد لازم است با علائم آن به طور کامل آشنا شوید.

در ادامه قصد داریم درباره علائم و نشانه های التهاب ملتحمه صحبت کنیم. با سومیتا همراه باشید؛

علائم التهاب ملتحمه چیست؟

علائم شایع التهاب ملتحمه

بسیاری از مردم با شنیدن نام چشم صورتی معمولا به یاد نوع ویروسی و بسیار مسری التهاب ملتحمه به نام کراتوکونژنکتیویت اپیدمیک یا EKC می افتند که با ویروس سرماخوردگی مرتبط بوده و اغلب از طریق سرفه و عطسه به دیگران منتقل می شود.

با این حال باکتری ها، ویروس ها و همچنین آلرژی ها و آلاینده های شیمیایی متعدد دیگری نیز می توانند باعث بروز التهاب ملتحمه شوند که علائم شایع و مشترک در تقریبا همه آن ها به صورت زیر می باشد :

صورتی شدن رنگ یک یا هر دو چشم
احساس وجود شن در چشم آسیب دیده
خارش یا سوزش چشم
اشک ریختن بیش از حد
پلک های متورم
تاری دید
افزایش حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
ترشحات چشم که می تواند هنگام شب پوسته ایجاد کند

اگرچه علائم نوع EKC التهاب ملتحمه معمولا به موارد فوق محدود می شود اما انواع دیگر این بیماری ممکن است علاوه بر این علائم، نشانه های دیگری نیز داشته باشند.

علائم انواع مختلف التهاب ملتحمه

چشم صورتی می تواند مسری یا غیر مسری باشد. اگر به این عارضه مشکوک شده اید لازم است به پزشک مراجعه کنید تا با بررسی علائم، علت و درمان مناسب تعیین شود.

به طور کلی التهاب ملتحمه را می توان به 3 گروه زیر طبقه بندی کرد :

التهاب ملتحمه عفونی
التهاب ملتحمه آلرژیک
التهاب ملتحمه شیمیایی

اگرچه همه انواع التهاب ملتحمه با علائم قرمزی، ناراحتی در چشم و اشک ریختن ظاهر می شوند اما ممکن است تفاوت های ظریفی بین آن ها وجود داشته باشد که شکل های مختلف التهاب ملتحمه را از یکدیگر متمایز می کند.

التهاب ملتحمه ویروسی

التهاب ملتحمه ویروسی با عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و سرماخوردگی همراه است و معمولا تنها یک چشم را درگیر می کند اما اگر چشمان خود را بمالید ممکن است هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد.

این نوع التهاب ملتحمه اغلب باعث ترشحات آبکی می شود که ممکن است شفاف، چسبنده یا کمی شیری رنگ باشد.

از آن جا که این عارضه به عفونت‌ های تنفسی نزدیک است می تواند با سرفه، عطسه، قطرات بینی و گلو درد نیز همراه باشد. به علاوه تورم غدد لنفاوی در آن شایع است.

در این نوع التهاب ملتحمه، روزهای سوم تا پنجم عفونت بدترین زمان بیماری می باشد و پس از آن چشم ها به صورت خود به خود شروع به بهبود می کنند.

علاوه بر EKC ویرس دیگری به نام هرپس سیمپلکس نیز می تواند باعث بروز التهاب ملتحمه شود که کودکان را تحت تاثیر قرار داده و موجب عفونت های مکرر در بزرگسالان می شود. اگرچه این نوع نسبت به EKC کمتر شایع است اما اگر ویروس به سمت مرکز قرنیه حرکت کند می تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند.

التهاب ملتحمه باکتریایی

نوع باکتریایی بر خلاف شکل ویروسی التهاب ملتحمه معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می دهد و ترشحات غلیظ به رنگ سبز مایل به زرد ایجاد می کند.

از میان انواع باکتری های عامل این عارضه، گونه های استافیلوکوک، استرپتوکوک، کورینه باکتریوم، هموفیلوس، سودوموناس و موراکسلا شایع ترین انواع محسوب می شوند.

از آن جا که ترشحات چرکی در این نوع می تواند زیاد باشد، پوسته اطراف چشم معمولا ضخیم تر می شود و حتی ممکن است پلک ها هنگام صبح به هم بچسبند.

در این التهاب ملتحمه تورم غدد لنفاوی کمتر شایع است اما می تواند با عفونت های سوزاک شدید رخ دهد. لازم به ذکر است سوزاک یا کلامیدیا نیز ممکن است باعث نوعی التهاب ملتحمه به نام افتالمی نوزادی شوند که در آن هنگام تولد نوزاد، باکتری از بدن مادر به چشمان نوزاد منتقل می شود.

اگرچه با مصرف درست آنتی بیوتیک ها از بروز اکثر این عفونت ها پس از زایمان اجتناب می شود اما عفونت های درمان نشده می توانند به درد چشم، تورم و ترشحات چرکی در ماه اول زندگی نوزاد منجر شوند.

التهاب ملتحمه آلرژیک

التهاب ملتحمه آلرژیک ممکن است به دلایل متعدد از جمله آلرژی فصلی یا حساسیت های غذایی ایجاد شود.

این نوع التهاب ملتحمه معمولا هر دو چشم را درگیر می کند و ممکن است با علائم آلرژی کلاسیک مانند کهیر، خارش یا رینیت آلرژیک (عطسه، احتقان، تورم چشم) همراه باشد.

در حالی که اشک ریختن بیش از حد در این عارضه طبیعی است اما ترشحات چشم کمتر رخ می دهد. همچنین در موارد شدید ممکن است بثورات روی ملتحمه ظاهر شود.

شکل دیگری از التهاب ملتحمه آلرژیک که به نام التهاب ملتحمه پاپیلاری غول پیکر نیز شناخته شده زمانی رخ می دهد که یک جسم خارجی دائمی روی چشم (مانند لنزهای تماسی یا بخیه های چشمی) باعث ایجاد پاپول های جوش مانند در پلک داخلی شود.

التهاب ملتحمه شیمیایی

التهاب ملتحمه شیمیایی که به نام التهاب ملتحمه سمی نیز شناخته شده با قرمزی شدید، اشک ریختن و درد در واکنش به دود، بخار یا مایعات مشخص می شود.

موارد خفیف این عارضه مانند مواردی که به دلیل کلر یا دود ایجاد شده در عرض یک روز بهبود می یابند اما التهاب ملتحمه ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی قوی تر ممکن است مدت بیشتری ادامه داشته باشد.

این آسیب ها می‌ توانند به تولید بیش از حد مخاط چشم (نوعی واکنش ایمنی برای محافظت از چشم ) یا شکسته شدن پروتئین‌ های ملتحمه و تشکیل یک سد محافظ روی قرنیه منجر شوند.

از دست دادن بینایی بسته به میزان آسیب قرنیه ممکن است موقتی یا دائمی باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه شود؟

از آن جا که انواع خاصی از چشم صورتی مسری هستند، اگر علائم ظاهر شده با تورم غدد لنفاوی یا هر گونه نشانه ای از عفونت تنفسی همراه باشد باید به پزشک مراجعه شود. این مسئله به خصوص برای کودکان مدرسه ای که بیشتر در معرض خطر هستند صدق می کند.

حتی اگر علائم آشکار دیگری وجود نداشته باشد اما علائم بیش از 2 هفته ادامه پیدا کند لازم است با پزشک مشورت شود.

از سوی دیگر اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید باید فورا با پزشک خود تماس بگیرید :