رژیم غذایی آلکالاین که به نام رژیم قلیایی هم شناخته می شود مبتنی بر این ایده است که جایگزینی غذاهای اسیدی با غذاهای قلیایی می تواند سلامت شما را بهبود بخشد.
حامیان حتی ادعا می کنند که رژیم آلکالاین می تواند به مبارزه با بیماری های جدی مانند سرطان کمک کند.
در ادامه این مقاله با مفهوم رژیم غذایی آلکالاین و همچنین فواید این رژیم غذایی برای سلامتی بدن آشنا خواهید شد. با سومیتا همراه باشید؛
رژیم آلکالاین چیست؟
رژیم غذایی آلکالاین به نام های رژیم غذایی قلیایی یا رژیم اسیدی و قلیایی هم شناخته می شود.
فرض بر آن است که این رژیم غذایی می تواند مقدار pH بدن – اندازه گیری اسیدیته یا قلیایی بودن بدن – شما را تغییر دهد.
متابولیسم بدن – تبدیل غذا به انرژی – گاهی اوقات با آتش مقایسه می شود. هر دو شامل یک واکنش شیمیایی می شوند که یک توده جامد را تجزیه می کنند. با این حال واکنش های شیمیایی در بدن شما به صورت کند و کنترل شده اتفاق می افتند.
هنگامی که چیزها می سوزند بقایای خاکستر باقی می ماند. به طور مشابه غذاهایی که می خورید بقایای خاکستر بر جای می گذارند که به ضایعات متابولیک معروف است.
این ضایعات متابولیک می توانند قلیایی، خنثی یا اسیدی باشند. طرفداران رژیم آلکالاین ادعا می کنند که مواد زائد متابولیک می تواند به طور مستقیم بر اسیدیته بدن تاثیر بگذارد.
به عبارت دیگر اگر غذاهایی بخورید که خاکستر اسیدی از خود بر جای بگذارند خون شما را اسیدی تر می کنند. اگر غذاهایی بخورید که خاکستر قلیایی از خود بر جای بگذارند خون شما قلیایی تر می شود.
طبق فرضیه خاکستر اسید تصور می شود که خاکستر اسیدی شما را در برابر بیماری ها آسیب پذیر می کند در حالی که خاکستر قلیایی محافظ بدن در برابر بیماری ها محسوب می شود.
با انتخاب غذاهای قلیایی بیشتر باید بتوانید بدن خود را قلیایی کرده و سلامت خود را بهبود بخشید.
اجزای غذایی که خاکستر اسیدی برجا می گذارند شامل پروتئین، فسفات و گوگرد هستند در حالی که اجزای قلیایی شامل کلسیم، منیزیم و پتاسیم می باشند.
گروه های غذایی خاصی اسیدی، قلیایی یا خنثی در نظر گرفته می شوند :
- اسیدی : گوشت، مرغ، ماهی، لبنیات، تخم مرغ، غلات، الکل
- خنثی : چربی های طبیعی، نشاسته و قندها
- قلیایی : میوه ها، آجیل، حبوبات و سبزیجات
سطح pH مناسب بدن
هنگام بحث در مورد رژیم آلکالاین درک pH مهم است. به بیان ساده pH اندازه گیری میزان اسیدی یا قلیایی بودن چیزی است.
مقدار pH بین 0 تا 14 متغیر است :
- اسیدی : 0.0 تا 6.9
- خنثی : 7.0
- قلیایی : 7.1 تا 14.0
بسیاری از طرفداران رژیم آلکالاین پیشنهاد می کنند که مردم pH ادرار خود را زیر نظر داشته باشند تا از قلیایی بودن (بیش از 7) و اسیدی نبودن (زیر 7) آن اطمینان حاصل کنند.
با این حال مهم است توجه داشته باشید که pH در بدن شما بسیار متفاوت است. در حالی که برخی از قسمت ها اسیدی هستند برخی دیگر قلیایی هستند – هیچ سطح مشخصی وجود ندارد.
معده شما مملو از کلریدریک اسید است و pH آن را بین 2 تا 3/5 که بسیار اسیدی است می کند. این اسیدیته برای تجزیه غذا ضروری است.
از طرف دیگر خون انسان همیشه کمی قلیایی است و pH آن 7.36 تا 7.44 است.
هنگامی که pH خون شما از محدوده طبیعی خارج می شود در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد.
با این حال این تنها در شرایط خاص بیماری مانند کتواسیدوز ناشی از دیابت، گرسنگی یا مصرف الکل اتفاق می افتد.
غذا بر pH ادرار تاثیر می گذارد اما بر PH خون تاثیر نمی گذارد
ثابت ماندن pH خون برای سلامتی شما بسیار مهم است. اگر خارج از محدوده طبیعی قرار بگیرد سلول های شما از کار می افتند و در صورت عدم درمان خیلی سریع می میرید.
به همین دلیل بدن شما راه های موثر زیادی برای تنظیم دقیق تعادل pH خود دارد. این حالت به عنوان هموستاز اسید و باز شناخته می شود.
در حقیقت تغییر pH خون در افراد سالم با مصرف غذا تقریبا غیرممکن است اگرچه نوسانات کوچکی می تواند در محدوده طبیعی رخ دهد.
با این حال غذا می تواند مقدار pH ادرار شما را تغییر دهد – اگرچه تاثیر آن تا حدودی متغیر است.
دفع اسیدها در ادرار یکی از اصلی ترین روش هایی است که بدن شما pH خون خود را تنظیم می کند.
اگر یک استیک بزرگ بخورید ادرار شما چند ساعت بعد اسیدی تر می شود زیرا بدن شما مواد زائد متابولیک را از سیستم بدن شما خارج می کند.
بنابراین pH ادرار شاخص ضعیفی از pH کلی بدن و سلامت عمومی است. همچنین می تواند تحت تاثیر عواملی غیر از رژیم غذایی شما قرار گیرد.
غذاهای اسیدی و پوکی استخوان
پوکی استخوان یک بیماری پیشرونده استخوان است که با کاهش میزان مواد معدنی استخوان مشخص می شود.
این بیماری به ویژه در زنان یائسه رایج است و می تواند خطر شکستگی را به شدت افزایش دهد.
بسیاری از طرفداران رژیم آلکالاین معتقدند که بدن شما برای حفظ pH خون مواد معدنی قلیایی مانند کلسیم را از استخوان های شما می گیرد تا اسیدهای غذاهای اسیدی را که می خورید از بین ببرد.
بر اساس این نظریه رژیم های اسیدی مانند رژیم غذایی استاندارد غربی باعث از بین رفتن تراکم مواد معدنی استخوان می شود. این نظریه به عنوان فرضیه خاکستر اسید پوکی استخوان شناخته می شود.
با این حال این نظریه عملکرد کلیه های شما را که برای حذف اسیدها و تنظیم pH بدن اساسی هستند نادیده می گیرد.
کلیه ها یون های بی کربنات تولید می کنند که اسیدهای خون شما را خنثی می کند و بدن شما را قادر می سازد تا PH خون را از نزدیک مدیریت کند.
سیستم تنفسی شما نیز در کنترل pH خون نقش دارد. وقتی یون های بی کربنات از کلیه های شما به اسیدهای موجود در خون شما متصل می شوند دی اکسید کربن ایجاد می کنند که از طریق آن نفس می کشید و آب تولید می کنید.
فرضیه خاکستر اسید یکی از عوامل اصلی پوکی استخوان را نادیده می گیرد – از دست دادن پروتئین کلاژن از استخوان.
از قضا این از دست دادن کلاژن به شدت با سطوح پایین دو اسید – ارتوسیلیس اسید و اسکوربیک اسید یا ویتامین C – در رژیم غذایی شما ارتباط دارد.
به خاطر داشته باشید که شواهد علمی که اسید رژیم غذایی را با تراکم استخوان یا خطر شکستگی مرتبط می کند متفاوت است. در حالی که بسیاری از مطالعات مشاهده ای هیچ ارتباطی پیدا نکرده اند مطالعات دیگر پیوند قابل توجهی را تشخیص داده اند.
آزمایشات بالینی که با دقت بیشتری انجام می شوند به این نتیجه رسیده اند که رژیم های تشکیل دهنده اسید هیچ تاثیری بر سطح کلسیم در بدن شما ندارند.
در صورت وجود رژیم اسیدی بدن با افزایش احتباس کلسیم و فعال کردن هورمون IGF-1 که باعث ترمیم ماهیچه ها و استخوان ها می شود، سلامت استخوان ها را بهبود می بخشد.
به این ترتیب رژیم غذایی با پروتئین بالا و تشکیل اسید احتمالا با سلامت استخوان بهتر ارتباط دارد.
اسیدیته و سرطان
بسیاری معتقدند سرطان تنها در محیط اسیدی رشد می کند و می توان آن را با رژیم قلیایی درمان کرد.
با این حال بررسی های جامع در مورد رابطه بین اسیدوز ناشی از رژیم غذایی – یا افزایش اسیدیته خون ناشی از رژیم غذایی – و سرطان به این نتیجه رسیدند که هیچ ارتباط مستقیمی بین آن ها وجود ندارد.
اول اینکه غذا روی pH خون تاثیر قابل توجهی نمی گذارد.
ثانیا حتی اگر تصور کنید که غذا می تواند به طور چشمگیری مقدار pH خون یا سایر بافت ها را تغییر دهد سلول های سرطانی محدود به محیط های اسیدی نیستند.
در حقیقت سرطان در بافت طبیعی بدن رشد می کند که PH کمی قلیایی آن 7.4 است. بسیاری از آزمایشات با موفقیت سلول های سرطانی را در محیط قلیایی رشد داده اند.
تومورها در محیط های اسیدی سریعتر رشد می کنند اما بهتر است بدانید که تومورها خود این اسیدیته را ایجاد می کنند. این محیط اسیدی نیست که سلول های سرطانی را ایجاد می کند بلکه سلول های سرطانی هستند که محیط اسیدی را ایجاد می کنند.
رژیم انسان های اولیه و اسیدیته
بررسی رژیم اسیدی قلیایی از دو منظر تکاملی و علمی اختلافاتی را آشکار می کند.
یک مطالعه برآورد کرد که 87 درصد از افراد قبل از کشاورزی رژیم های آلکالاین داشتند که بحث اصلی رژیم غذایی مدرن آلکالاین را تشکیل داده اند.
تحقیقات اخیر نشان می دهد که نیمی از افراد قبل از کشاورزی رژیم های آلکالاین خالص داشتند در حالی که نیمی دیگر رژیم های اسیدی خالص را دنبال می کردند.
به خاطر داشته باشید که اجداد ما در آب و هوای بسیار متفاوت با دسترسی به غذاهای متنوع زندگی می کردند. در حقیقت رژیم های غذایی حاوی اسید بیشتر در حرکت مردم به سمت شمال خط استوا و دور از مناطق گرمسیری رایج بود.
اگرچه نیمی از شکارچیان از رژیم غذایی اسیدی خالص استفاده می کردند اما اعتقاد بر این است که بیماری های مدرن بسیار کمتر رایج بوده است.
خلاصه
رژیم غذایی آلکالاین کاملا سالم است، مصرف زیاد میوه ها، سبزیجات و غذاهای گیاهی سالم را تشویق می کند و در عین حال مصرف غذاهای آماده را محدود می کند.
با این حال این تصور که این رژیم غذایی به دلیل اثرات قلیایی باعث افزایش سلامتی می شود مشکوک است. این ادعاها با هیچ مطالعه قابل اعتماد انسانی اثبات نشده است.
برخی از مطالعات اثرات مثبت در یک زیرمجموعه بسیار کوچک از جمعیت را نشان داده است. به طور خاص رژیم آلکالاین کم پروتئین ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه مفید باشد.
به طور کلی رژیم آلکالاین سالم است زیرا بر اساس مصرف غذاهای کامل و فرآوری نشده است. هیچ شواهد قابل اعتمادی نشان نمی دهد که این اثرات مفید ارتباطی با سطح pH داشته باشد.
منبع : healthline
