برای افراد مبتلا به دیابت، نظارت بر مصرف کربوهیدرات ها اغلب برای مدیریت رژیم غذایی شان در مرکز توجه قرار می گیرد. اما این بدان معنا نیست که سایر درشت مغذی ها را باید نادیده گرفت – به خصوص وقتی صحبت از میزان و نوع چربی مصرفی افراد دیابتی می شود.
رژیم های غذایی حاوی مقدار زیادی چربی اشباع شده با خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی که از بیماری های مشترک دیابت هستند، مرتبط است. شناخت انواع چربی ها در غذاها و تاثیر آن ها بر قند خون بخش مهمی از مدیریت دیابت است.
در ادامه این مقاله به بررسی مقدار مصرف روزانه چربی ها در افراد مبتلا به دیابت می پردازیم. با سومیتا همراه باشید؛
آیا چربی سطح قند خون را افزایش می دهد؟
چربی در هنگام هضم به گلوکز تجزیه نمی شود. این بدان معناست که مستقیما باعث افزایش سطح گلوکز خون نمی شود.
در واقع خوردن یک وعده غذایی یا میان وعده متعادل که حاوی مقداری چربی است، می تواند منجر به پایداری سطح گلوکز شود. چربی همراه با پروتئین و فیبر هضم را کند می کند، همچنین جذب کربوهیدرات ها را کند کرده و افزایش گلوکز را کاهش می دهد.
اما باز هم توجه به مقدار و نوع چربی برای سالم نگه داشتن وعده غذایی یا میان وعده مهم است.
یک فرد دیابتی در روز چقدر باید چربی مصرف کند؟
دستورالعمل های رژیم غذایی فعلی در دستورالعمل های رژیم غذایی 2020-2025 آمریکایی ها از توصیه محدودیت ها و مقادیر سخت گیرانه در مورد درشت مغذی ها و گروه های غذایی که افراد باید مصرف کنند، فاصله گرفته است.
دستورالعمل های جدید برآوردن نیازهای گروه غذایی با غذاها و نوشیدنی های غنی از مواد مغذی و ماندن در محدوده کالری را می طلبد.
محدودیت های کالری با ترکیبی از سن، جنس، سطح فعالیت روزانه (بی تحرک، نسبتا فعال و غیرفعال) و اینکه آیا فرد باردار یا شیرده است یا نه تعریف می شوند.
مثلا :
- برای مردان 40 سال یا بیشتر محدودیت کالری روزانه حدود 2200 کالری بسته به سطح فعالیت است
- برای زنان 40 سال یا بیشتر محدودیت کالری روزانه می تواند تقریبا 1800 کالری در روز باشد
- برای افرادی که باردار هستند بسته به سه ماهه بارداری محدودیت روزانه می تواند تا 452 کالری بیشتر از آنچه در بالا ذکر شده است باشد
چرا باید چربی ها را در رژیم غذایی خود بگنجانیم؟
حتی اگر چربی بیش از حد می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود، نمی توان آن را به طور کامل از رژیم غذایی حذف کرد. چربی جذب ویتامین های محلول در چربی A، D، E و K را برای بدن امکان پذیر می کند. این ویتامین ها همچنین از عملکرد سلولی پشتیبانی می کنند، به بدن انرژی می دهند و اسیدهای چرب را که خود بدن نمی تواند بسازد به بدن می رسانند.
همانطور که گفته شد، محدود کردن مقدار و انواع چربی مصرفی برای حمایت از سلامتی بسیار مهم است.
چرا محتوای چربی در برچسب غذایی برای افراد دیابتی مهم است؟
برچسب های غذایی در غذاها و نوشیدنی های بسته بندی شده و منوی رستوران ها یافت می شوند. اینها ابزارهای مفیدی برای درک نوع و مقدار چربی که می خوریم هستند.
این برچسب ها اطلاعاتی در مورد کالری، چربی، کربوهیدرات ها و مواد مغذی کلیدی در هر وعده استاندارد ارائه می دهند.
روی برچسب تعداد کل چربی به گرم در یک وعده غذا یا نوشیدنی ذکر شده است.
در زیر آن مقدار چربی اشباع شده و چربی ترانس به صورت جداگانه به صورت گرم ذکر شده است. این جزئیات نه تنها به ما می گوید که یک خوراکی چه مقدار چربی دارد بلکه نشان می دهد که چه مقدار از آن چربی ها از منابع ناسالم تامین می شوند.
انواع چربی ها در رژیم غذایی کدامند؟
چربی ها به چهار گروه تقسیم می شوند :
- غیر اشباع چندگانه
- تک غیراشباع
- اشباع شده
- ترانس
ممکن است نام چربی های خوب و چربی های بد را شنیده باشید. چربی های غیر اشباع اغلب به عنوان چربی های خوب برچسب گذاری می شوند. چربی های اشباع شده و ترانس اغلب به عنوان چربی های بد برچسب گذاری می شوند.
چربی های غیر اشباع (غیر اشباع چندگانه و تک غیر اشباع)
این چربی ها با حفظ سطح کلسترول HDL خون و کاهش سطح کلسترول LDL تا حدودی از قلب محافظت می کنند.
چربی های غیراشباع در روغن های گیاهی و ماهی و برخی آجیل ها یافت می شوند که عبارتند از :
- روغن زیتون
- روغن ذرت
- روغن کانولا
- روغن آفتابگردان
- ماهی های روغنی از جمله سالمون، ساردین و قزل آلا
- آووکادو
- بادام، بادام زمینی و آجیل برزیلی
- تخمه کدو، دانه کتان و کنجد
چربی های اشباع شده
چربی های اشباع شده کمتر سالم در نظر گرفته می شوند. مقادیر بالای چربی اشباع می تواند LDL و خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش دهد.
چربی های اشباع شده در غذاهای حیوانی و برخی از غذاهای گیاهی یافت می شوند، از جمله :
- نارگیل
- روغن نارگیل
- روغن پالم
- روغن هسته خرما
- سوسیس، بیکن، گوشت چرخ کرده
- گوشت گاو
- شیر، کره، محصولات لبنی (پرچرب و کم چرب)
در ایالات متحده، بزرگترین منبع غذایی چربی اشباع شده از ساندویچ ها از جمله برگر، تاکو، و بوریتو به دست می آید – به طور کلی غذاهای حاوی گوشت های پرچرب و لبنیات پرچرب. چربی های اشباع شده در دسرها و تنقلات شیرین نیز یافت می شود.
بحث در مورد اینکه آیا باید از چربی های اشباع شده اجتناب شود یا نه وجود دارد. انجمن تغذیه آمریکا محدود کردن این نوع چربی را توصیه می کند، در حالی که مرکز دیابت جازلین این کار را نمی کند. همه منابع موافق هستند که مصرف گوشت های فرآوری شده و غذاهای بسیار فرآوری شده و چربی های ترانس باید محدود شوند.
چربی های ترانس
این چربی ها می توانند بر سلامت قلب و گردش خون تاثیر منفی بگذارند. آن ها LDL را افزایش داده و کلسترول HDL را کاهش می دهند و منجر به التهاب و مقاومت به انسولین می شوند.
چربی های ترانس معمولا با افزودن هیدروژن به روغن های گیاهی تولید می شوند. این روش روغن مایع را در دمای اتاق به چربی جامد تبدیل می کند. مارگارین معمولا با استفاده از چربی های ترانس تهیه می شود.
چربی های ترانس همچنین می توانند به طور طبیعی در برخی از محصولات حیوانی مانند شیر لبنی، کره، پنیر و برخی از گوشت ها پیدا شوند.
در پاسخ به اثرات منفی چربی های ترانس بر سلامت قلب، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اقدام به ممنوعیت چربی های ترانس موسوم به روغن های نیمه هیدروژنه کرد.
خلاصه
چربی بخشی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل روزانه برای افراد مبتلا به دیابت است. با این حال چربی های اشباع شده می توانند خطر بیماری قلبی یا سکته را افزایش دهند. بنابراین بهتر است مصرف چربی های اشباع شده را کمتر از 10 درصد از کل کالری روزانه نگه دارید.
منبع : healthline
