آلرژی و حساسیت به سرکه چه علل و عواملی دارد؟

آلرژی به سرکه همان پاسخ آلرژی غذایی را در سیستم ایمنی بدن ایجاد نمی کند به همین دلیل، مردم گاهی از آن به عنوان یک واکنش شبه آلرژیک یاد می کنند. با این حال، هنوز هم می تواند علائم آلرژی مانند را در برخی از افراد ایجاد کند.

سرکه یک محلول اسیدی است که با تخمیر اتانول یا شکر ساخته می شود. اتانول نوعی الکل در نوشیدنی های الکلی مانند آبجو و نوشیدنی های الکلی است. سرکه حاوی آب، اسید استیک و مقدار کمی مواد شیمیایی و طعم دهنده است.

مردم اغلب از سرکه به عنوان ماده ای برای ترش شده غذاها، سس ها و سس های سالاد یا راهی برای افزودن اسیدیته به یک غذا استفاده می کنند.

شما همچنین می توانید از سرکه به عنوان پاک کننده خانگی استفاده کنید و برخی از روش های طب سنتی آن را به عنوان یک داروی درمانی استفاده می کنند.

سرکه در صورت مصرف مقادیر متوسط برای اکثر افراد بی خطر است. با این حال برخی از افراد ممکن است واکنش های جانبی را تجربه کنند.

در این مقاله به بررسی آلرژی و حساسیت به سرکه، علل، علائم و روش های درمان آن می پردازیم. با سومیتا همراه باشید؛

چه عواملی باعث حساسیت به سرکه می شوند؟

به نظر نمی رسد سرکه همان نوع پاسخ سیستم ایمنی بدن را مانند کسانی که آلرژی غذایی دارند، ایجاد کند بلکه عدم تحمل یا حساسیت به یکی از مواد تشکیل دهنده یا مواد شیمیایی سرکه ممکن است باعث حساسیت به سرکه شود.

اگرچه علائم این واکنش ها اغلب از آلرژی های واقعی غذایی تقلید می کنند اما کاملا یکسان نیستند. برخی از افراد ممکن است از این نوع واکنش ها به عنوان شبه آلرژی یاد کنند.

مواد تشکیل دهنده سرکه که ممکن است افراد نسبت به آن ها حساس باشند عبارتند از :

سالیسیلات ها
هیستامین
سولفیت ها
استیک اسید

هر یک از این ترکیبات شیمیایی می تواند در برخی افراد علائم آلرژی مانند ایجاد کند که از خفیف تا شدید متغیر است.

1. حساسیت به سالیسیلات

سالیسیلات یکی از انواع سالیسیلیک اسید است.

آن ها به طور طبیعی در برخی از غذاها و نوشیدنی ها وجود دارند. تولیدکنندگان همچنین از اشکال مصنوعی در داروها و سایر محصولات استفاده می کنند.

در حالی که سالیسیلات ها در سرکه وجود دارند، ممکن است بسته به نوع سرکه و مواد تشکیل دهنده آن مقدار متفاوت داشته باشند.

برای اکثر مردم، سالیسیلات ها دلیلی برای هشدار نیستند. آن ها اغلب در غذاهای غنی از ویتامین و مواد معدنی وجود دارند و حتی ممکن است برخی از مزایای سلامتی را نیز به همراه داشته باشند.

با این حال کسانی که حساسیت به سالیسیلات دارند، می توانند علائم آلرژی را پس از مصرف بیش از حد این ترکیبات تجربه کنند.

برخی از افراد همچنین واکنش های شدیدی به استیل سالیسیلیک اسید – نوع سالیسیلات موجود در آسپرین – دارند. با این حال داشتن واکنش به آسپرین لزوما به این معنی نیست که به سرکه نیز حساس خواهید بود.

2. عدم تحمل هیستامین

هیستامین یکی دیگر از ترکیبات رایج در غذا و نوشیدنی هاست. به همین ترتیب به طور طبیعی در بدن شما وجود دارد.

هیستامین عملکردهای زیادی دارد و نقش مهمی در التهاب، واکنش بدن شما به آلرژن ها و عملکرد سیستم ایمنی بدن دارد.

عدم تحمل هیستامین شرایطی است که در آن هیستامین به طور موثر متابولیزه نمی شود. دانشمندان هنوز شرایط را به طور کامل درک نمی کنند.

آن ها معتقدند عوامل مختلفی می توانند باعث ایجاد آن شوند، از جمله :

ژنتیک
کمبود آنزیم
داروها
بیماری التهابی روده (IBD)
باکتری های روده
رژیم غذایی

سرکه نه تنها حاوی هیستامین است بلکه بدن شما را برای آزاد سازی هیستامین تحریک می کند.

بنابراین، افراد مبتلا به عدم تحمل هیستامین پس از خوردن بیش از حد سرکه یا سایر غذاهای حاوی هیستامین ممکن است مجموعه ای از عوارض جانبی از خفیف تا شدید را تجربه کنند.

3. حساسیت به سولفیت

سولفیت ها ترکیبات شیمیایی هستند که تولید کنندگان بعضا به عنوان مواد افزودنی غذایی برای کمک به حفظ مواد غذایی استفاده می کنند. برخی از انواع آن در محصولات آرایشی، دارویی و سایر محصولات نیز وجود دارد.

آن ها همچنین به طور طبیعی در برخی از مواد غذایی و نوشیدنی ها وجود دارند – به ویژه در مایعات تخمیر شده مانند آبجو و سرکه.

بسیاری از افراد بدون هیچ مشکلی می توانند مقدار متوسطی از سولفیت ها را تحمل کنند. با این حال، داشتن حساسیت به سولفیت به این معنی است که ممکن است پس از مصرف مقادیر بیشتری از این ترکیبات عوارض جانبی نامطلوبی را تجربه کنید.

کسانی که به آسم یا آلرژی دیگری مبتلا هستند ممکن است حساسیت به سولفیت داشته باشند. در حقیقت بسیاری از علائم حساسیت به سولفیت علائم آسم را تقلید می کند.

اکنون برخی از کشورها به مواد غذایی یا نوشیدنی هایی که سرشار از سولفیت هستند، برچسب می زنند. اتحادیه اروپا و سازمان غذا و دارو (FDA) به محصولات حاوی بیش از 10 ppm (10 میلی گرم در هر کیلوگرم) سولفیت نیاز دارند تا برچسب گذاری شوند.

4. عدم تحمل استیک اسید

استیک اسید از محصولات اصلی جانبی تخمیر اتانول یا قندها در سرکه است. اگرچه مقدار آن ممکن است متفاوت باشد اما بیشتر سرکه ها حاوی حدود 5٪ استیک اسید هستند.

برخی مطالعات نشان داده اند که استیک اسید ممکن است مسئول برخی از مزایای سلامت سرکه ها باشد مانند اثرات ضد میکروبی و اثرات مثبت آن ها بر سطح قند خون.

برخی از افراد ممکن است نسبت به استیک اسید تحمل نداشته باشند اگرچه این امر چندان رایج نیست.

هنگامی که فرد در مقادیر زیادی با این ماده شیمیایی روبرو می شود به احتمال زیاد واکنش نامطلوبی به استیک اسید نشان می دهد.

هنوز هم برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی را پس از مصرف استیک اسید در سرکه به صورت خوراکی یا در اثر تماس مستقیم پوست تجربه کنند.

علائم آلرژی به سرکه چیست؟

علائم آلرژی به سرکه ممکن است بسته به علت اصلی متفاوت باشد. شدت آن نیز ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد.

در اینجا برخی از علائم متداول آلرژی یا عدم تحمل سرکه گزارش شده است :

حساسیت سالیسیلات : آسم، اسهال، کهیر، پولیپ بینی، گرفتگی بینی، احساس تورم
عدم تحمل هیستامین : درد شکم، نفخ، احتقان، یبوست، اسهال، گیجی، تپش قلب، سردرد، خارش پوست و عطسه
حساسیت به سولفیت : آسم، اسهال، کهیر، خارش پوست، حالت تهوع، تنگی نفس، سفت شدن عضلات مجاری تنفسی، خس خس سینه، درد معده و احساس گزگز
عدم تحمل استیک اسید : آسم، کهیر و گرفتگی بینی

همچنین توجه به این نکته مهم است که مصرف زیاد سرکه یا قرار گرفتن در معرض آن ممکن است عوارضی مانند درد معده یا سوزش چشم، گلو و پوست ایجاد کند. این حتی ممکن است در بین افراد بدون آلرژی سرکه هم اتفاق بیفتد.

چگونه آلرژی به سرکه را درمان کنیم؟

آلرژی سرکه قابل درمان نیست. با این حال یک پزشک واجد شرایط می تواند نحوه مدیریت آن را به شما آموزش دهد.

به علاوه از آنجا که ممکن است افراد به یکی از ترکیبات متعدد موجود در سرکه واکنش نشان دهند، تشخیص آلرژی به سرکه دشوار است.

اگر فکر می کنید ممکن است به سرکه حساسیت داشته باشید، بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند متخصص آلرژی، پزشک یا متخصص تغذیه همکاری کنید تا علل احتمالی دیگر علائم خود را رد کرده و در مورد گزینه های درمان صحبت کنید.

اغلب اوقات کنترل آلرژی به سرکه به معنای حذف سرکه از رژیم غذایی یا فقط استفاده از آن در مقادیر کمی است که می توانید تحمل کنید.

اگر آلرژی شما به دلیل مواد شیمیایی موجود در سرکه مانند سالیسیلات ها یا هیستامین است، ممکن است مجبور شوید علاوه بر سرکه برخی از غذاهای دیگر را نیز از رژیم غذایی خود حذف کنید.

متاسفانه این شامل بعضی غذاهای سالم مانند میوه ها و سبزیجات خاص هم می شود.

کار با یک پزشک متخصص برای ایجاد این نوع تغییرات در رژیم غذایی به شما اطمینان می دهد که این کار را به روشی سالم و ایمن انجام می دهید.

چگونه مصرف سرکه را کاهش دهیم؟

حذف سرکه ساده از رژیم غذایی ممکن است آسان باشد اما شناسایی غذاهای آماده و نوشیدنی های حاوی سرکه می تواند دشوارتر باشد.

شناسایی سرکه در مواد غذایی

در هنگام صرف غذا در خارج از خانه مهم است که اگر فکر می کنید ممکن است یک ماده غذایی یا نوشیدنی حاوی سرکه باشد، با کارمند رستوران مشورت کنید.

در اینجا مواردی وجود دارد که اغلب حاوی سرکه هستند :

غذاهای ترش
چاشنی ها
سوپ و خورش ها
سس سالاد
سس های غذایی
ماریناد
کوکتل

این یک لیست جامع نیست. بسیاری از غذاهای دیگر نیز ممکن است حاوی سرکه باشند بنابراین اگر لازم است سرکه را از رژیم غذایی خود حذف کنید مهم است که برچسب های مواد تشکیل دهنده را از نزدیک بخوانید تا ببینید آیا آن ها حاوی سرکه هستند یا نه.

همچنین لازم به یادآوری است که برخی از افراد مبتلا به آلرژی ممکن است مقدار کمی سرکه را تحمل کنند بدون اینکه هیچ عارضه جانبی را تجربه کنند.

پزشک شما با شما کار خواهد کرد تا مشخص کند چه مقدار سرکه می توانید با خیال راحت مصرف کنید.

جایگزین های طبیعی سرکه

اگر حساسیت به سرکه دارید، بهتر است انواع سرکه ها را از رژیم غذایی خود حذف کنید. در این صورت ممکن است بخواهید از مواد دیگر یا طعم دهنده ها به جای سرکه استفاده کنید.

در اینجا چند گزینه برای جایگزینی سرکه وجود دارد :

آب لیموترش
آب پرتقال
آب گریپ فروت
آب آلبالو
آب انگور
آب کرنبری
تمر هندی

شاید جایگزین کردن سایر چاشنی ها مانند سس سویا به جای سرکه وسوسه انگیز باشد. با این حال برخی از انواع چاشنی ها ممکن است حاوی سرکه یا همان ترکیبات شیمیایی باشند که باعث آلرژی سرکه در شما می شوند.

به همین دلیل مهم است که برای تعیین جایگزین های بی خطر سرکه در رژیم غذایی خود با یک متخصص پزشکی کار کنید. این بهترین راه برای اطمینان از عدم مصرف سرکه یا ماده حساسیت زای دیگر است.