جدول ارزش غذایی شلیل (کالری، ویتامین ها و مواد معدنی)

جدول ارزش غذایی شلیل
جدول ارزش غذایی شلیل

خواص شلیل که هم از نظر ترکیب ژنتیکی و هم از نظر مشخصات تغذیه ای تقریبا مشابه هلو است، توسط بسیاری از تحقیقات علمی ثابت شده هستند.

واضح ترین تفاوت شلیل و هلو در پوست و طعم آن هاست. هلو با کرک پوشیده شده است در حالی که شلیل دارای پوست نازک و صاف است. شلیل همچنین گوشت کمی سفت‌ تر و طعم شیرین‌ تری دارد.

اگرچه طعم آن ها متمایز است شلیل و هلو اغلب می توانند در دستور العمل ها جایگزین یکدیگر شوند.

شلیل علاوه بر کالری کم و سرشار از فیبر، منبع خوبی از ویتامین A، ویتامین C و پتاسیم است. این مواد مغذی مزایای سلامتی را از نظر بهبود متابولیسم، هضم و سلامت قلب ارائه می کنند.

در این مقاله به بررسی ارزش غذایی، کالری، ویتامین ها و مواد معدنی موجود در شلیل می پردازیم. با سومیتا همراه باشید؛

اررش غذایی شلیل

یک عدد شلیل متوسط (معادل 142 گرم)
مقدار
کالری62
کربوهیدرات15 گرم
فیبر2.4 گرم
پروتئین1.5 گرم
چربی0.5 گرم
قند11 گرم
سدیم0
پتاسیم4 درصد مقدار مورد نیاز روزانه
ویتامین A9.4 درصد مقدار مورد نیاز روزانه
ویتامین C13 درصد مقدار مورد نیاز روزانه
نیاسین6 درصد مقدار مورد نیاز روزانه
مس4 درصد مقدار مورد نیاز روزانه

کربوهیدرات ها

یک شلیل متوسط ​​15 گرم کربوهیدرات دارد که برای اکثر رژیم های کم کربوهیدرات مناسب است. بسیاری از کربوهیدرات‌ های شلیل از کربوهیدرات‌ های ساده به دست می‌ آیند.

در شلیل فروکتوز بیش از یک سوم قندهای ساده را تشکیل می دهد. بقیه از گلوکز و ساکارز تشکیل شده است. برخلاف کربوهیدرات های پیچیده که به تدریج به قندهای ساده تجزیه می شوند کربوهیدرات های ساده به سرعت سوزانده می شوند و به طور بالقوه می توانند بر قند خون شما تاثیر بگذارند.

با وجود محتوای قند، شلیل دارای شاخص گلیسمی (GI) نسبتا متوسطی برابر با 43 است که بیشتر یا کمتر با یک فنجان غلات سبوس‌دار شیرین نشده یا یک تکه نان گندم مطابقت دارد.

شلیل همچنین 2.4 گرم فیبر در هر وعده ارائه می دهد.

چربی

شلیل یک میوه ی کم چرب است که کمتر از 1/2 گرم چربی در هر وعده دارد و کلسترول ندارد. مقدار کمی چربی موجود در شلیل از چربی های تک غیراشباع و چند غیر اشباع مفید برای قلب تشکیل شده است.

پروتئین

شلیل منبع خاصی از پروتئین نیست و فقط 1.5 گرم در هر وعده به بدن می رساند.

ویتامین ها و مواد معدنی

شلیل مقدار متوسطی از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری را ارائه می دهد. شلیل سرشار از ویتامین A، ویتامین C، نیاسین، مس و پتاسیم است.

شلیل همچنین مقدار قابل توجهی از آنتی اکسیدان های بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) و تریپتوفان (پیش ساز نیاسین) را ارائه می دهد. در مقایسه با هلو، شلیل دارای پلی فنول های گیاهی بیشتری است.

کالری

یک شلیل متوسط ​​که تقریبا 142 گرم است 62 کالری دارد.

فواید و مزایای شلیل برای سلامتی بدن

اعتقاد بر این است که شلیل در 4000 سال پیش کشت شده است. مانند هلو شلیل نیز از دیرباز در درمان‌ های عامیانه برای درمان قولنج و معده درد یا در طب سنتی چین برای درمان یبوست و دردهای قاعدگی استفاده شده است.

در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است برخی از ترکیبات موجود در شلیل می تواند برای درمان یا پیشگیری از برخی بیماری ها مفید باشد.

1. ممکن است خطر چاقی و دیابت را کاهش دهد

اعتقاد بر این است که آنتی اکسیدان های موجود در شلیل با پیشگیری یا کاهش خطر ابتلا به چاقی و دیابت (که اغلب با یکدیگر مرتبط هستند) فواید سلامتی را ارائه می دهند.

شلیل حاوی ترکیبات پلی فنل قوی است که به طور بالقوه می تواند علائم سندرم متابولیک را معکوس کند و در عین حال قند خون را کاهش دهد و التهاب عروقی مرتبط با تصلب شرایین (سخت شدن رگ ها) را کاهش دهد.

این تحقیق نشان می‌ دهد که چهار گروه پلی‌ فنولی – آنتوسیانین‌ ها، کلروژنیک اسید، مشتقات کوئرستین و کاتچین‌ ها – روی رده‌ های سلولی مختلف از جمله سلول‌ های چربی، سلول‌ های اندوتلیال در عروق خونی و سلول‌ های ماکروفاژی که در پاسخ التهابی شرکت می‌ کنند اثر می گذارند.

2. ممکن است به پیشگیری از بیماری قلبی کمک کند

همین تحقیقات به خواص تقویت کننده سلامت قلب شلیل اشاره کرد. اعتقاد بر این است که ترکیبات پلی فنول که در مکمل کار می کنند سطح قند خون را تعدیل می کنند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهند و از تجمع سلول های چربی در اطراف اندام ها جلوگیری می کنند.

3. ممکن است رشد سلول های سرطانی را کند کند

محققان همچنین گزارش دادند که پلی فنول ها تکثیر سلول های سرطان سینه مستقل از استروژن را کاهش می دهند. این نشان می دهد که پلی فنول های هلو و شلیل ممکن است یک مزیت محافظتی در برابر برخی از سرطان های سینه ارائه دهند.

4. ممکن است کلسترول را کاهش دهد

ویتامین A، ویتامین C، بتاکاروتن و تریپتوفان خواص مشابهی دارند. این ترکیبات آنتی اکسیدانی نه تنها به کاهش التهاب عروقی، بهبود گردش خون و فشار خون کمک می کنند بلکه می توانند از اکسیداسیون کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL)، نوعی که با تصلب شرایین و بیماری عروق کرونر مرتبط است جلوگیری کنند.

علیرغم این فواید بالقوه مطالعات انسانی کمی در مورد تاثیر مستقیم رژیم غذایی بر روی کلسترول خون انجام شده است.

5. ممکن است سلامت پوست را تقویت کند

شلیل سرشار از پلی فنول هاست که خواص ضد التهاب و ضد باکتری دارند. شلیل ها به لطف آرایش خود به بهبود خاصیت ارتجاعی پوست کمک کرده و حتی می توانند پوست تحریک شده و قرمزی پوست را تسکین دهند.

عوارض و مضرات شلیل

حساسیت واقعی به شلیل به اندازه سایر غذاها رایج نیست. با این حال علائم واکنش متقاطع ممکن است به زودی پس از خوردن شلیل به دلیل پدیده ای به نام سندرم آلرژی دهانی (OAS) ایجاد شود.

این زمانی است که سیستم ایمنی برخی غذاها را با گرده درختان اشتباه می گیرد که باعث ایجاد آلرژی واقعی می شوند.

دو گرده ای که بیشتر با شلیل و هلو همراه است گرده غان و گرده چمن هستند.

علائم سندرم آلرژی دهانی نسبت به آلرژی واقعی کمتر شدید است اگرچه همیشه اینطور نیست. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد :

  • احساس خارش یا سوزش در دهان
  • لب های متورم یا بی حس شده
  • گلوی خراشیده
  • گرفتگی یا آبریزش بینی

از آنجایی که علائم معمولا پس از بلعیده شدن میوه فروکش می‌ کنند نیازی به درمان نیست. در صورت تداوم یا بدتر شدن علائم با پزشک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت فوری باشید.

در موارد نادر یک واکنش آلرژیک بالقوه تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی ممکن است رخ دهد (اغلب در افراد مسن با سابقه طولانی آلرژی به هلو یا شلیل).

شما می توانید با پختن شلیل که پروتئین هایی را که سیستم ایمنی به آن ها واکنش نشان می دهد تجزیه می کند از علائم سندرم آلرژی دهانی جلوگیری کنید.

سندرم آلرژی دهانی معمولا بر کودکان، نوجوانان و جوانانی که قبلا بدون مشکل شلیل خورده اند تاثیر می گذارد. تنها پس از ایجاد رینیت آلرژیک چند ساله (تب یونجه) است که علائم سندرم آلرژی دهانی ظاهر می شود.

هیچ تداخل دارویی شناخته شده ای برای شلیل وجود ندارد. با این حال افرادی که از رژیم‌ های غذایی محدود پتاسیم استفاده می‌ کنند به‌ویژه آن هایی که از آلداکتون (اسپیرونولاکتون) یک مدر نگهدارنده پتاسیم استفاده می‌ کنند ممکن است نیاز به اجتناب از شلیل داشته باشند.

رژیم های غذایی با محدودیت پتاسیم اغلب برای افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی (CKD) تجویز می شود. خوردن غذاهای غنی از پتاسیم مانند شلیل همراه با آلداکتون ممکن است باعث تجمع بالقوه جدی پتاسیم (معروف به هیپرکالمی) در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی شود.

انواع شلیل ها

شلیل ها یا دارای هسته آزاد هستند یا هسته چسبیده؛

شلیل های فری استون دارای هسته هایی هستند که به راحتی جدا می شوند.

شلیل های کلینگ استون هسته هایی دارند که جدا کردن آن ها سخت تر است. از این شلیل ها برای پخت و پز و کنسرو کردن استفاده می شود زیرا شکل خود را بهتر حفظ می کند.

در صورت امکان شلیل ارگانیک بخرید. میوه های ارگانیک به طور کلی اجازه دارند تا مدت بیشتری بر روی درخت برسند و همین غلظت قند آن ها را افزایش می دهد. اگر هزینه آن مشکل است شلیل های غیر ارگانیک هم خوب هستند فقط مطمئن شوید که آن ها را کاملا بشویید.

بهترین زمان مصرف شلیل

شلیل در تیر و مرداد به اوج خود می رسد. هنگام خرید آن هایی را انتخاب کنید که عطر و بوی خوبی دارند و عاری از لک، کبودی، لکه های نرم و چین و چروک هستند. پوست باید زرد مایل به نارنجی و پوستی براق باشد.

برخلاف آنچه اکثر مردم معتقدند، لکه های قرمز نشان دهنده رسیده بودن نیستند. با این حال اگر شلیل با پوست سبز پیدا کردید به این معنی است که خیلی زود چیده شده است و دیگر نمی رسد. شلیل به مرور زمان نرم می شود اما پس از چیدن شیرین نمی شود.

شلیل هایی که زود چیده می شوند در دمای اتاق به رسیدن خود ادامه می دهند. با قرار دادن آن ها در یک کیسه کاغذی می توانید این روند را تسریع کنید. یک هورمون گیاهی به نام اتیلن با رسیدن میوه ساطع می شود و زمانی که در یک ظرف کوچک قرار می گیرد به عنوان یک عامل رسیدن عمل می کند.

شلیل های کنسرو شده و منجمد در تمام طول سال در دسترس هستند. شلیل منجمد معمولا بیشتر ارزش غذایی خود را حفظ می کند. در صورت خرید شلیل کنسرو شده آن هایی را انتخاب کنید که در آب یا آب خود بسته بندی شده اند تا شکر اضافه ای نداشته باشند.

روش های نگهداری از شلیل

می‌ توانید شلیل‌ ها را در یخچال نگهداری کنید تا بیش از حد رسیده نشوند اما اگر در دمای اتاق مصرف شوند خوشمزه‌ تر و آبدارتر هستند.

اگر نمی توانید شلیل خود را قبل از رسیدن بیش از حد بخورید آن ها را بشویید، هسته آن را بردارید، آن ها را برش دهید و در کیسه فریزر فریز کنید.

روش های استفاده از شلیل در رژیم غذایی

شلیل کلینگ استون دارای یک هسته (سنگ) بزرگ در مرکز آن است که به سختی جدا می شود. برای اینکه هسته را به راحتی بیرون بیاورید شلیل را بشویید و با دستمال کاغذی خشک کنید.

شلیل را روی تخته برش قرار دهید، برشی عمیق در امتداد درز مرکزی میوه ایجاد کنید و دور تا دور هسته ادامه دهید. سپس شلیل را در امتداد برش در جهت های مخالف بپیچانید تا دو نیمه داشته باشید.

اگر این کار نکرد یک برش دیگر از ساقه تا نوک آن ایجاد کنید تا چهار قسمت مساوی داشته باشید. اگر قسمتی به راحتی جدا نمی شود یک چاقو را دور هسته قرار دهید تا میوه آزاد شود.

  • شلیل به تنهایی یا همراه با یک مشت آجیل بسیار عالی است
  • آن ها همچنین یک افزودنی فوق العاده برای سالاد، پنکیک، ماست یونانی، پنیر کوتاژ، بستنی و غلات داغ هستند
  • می توانید آن ها را ریز خرد کنید و با گشنیز، آب لیموترش، پیاز قرمز خرد شده و سس فلفل دلمه ای شیرین مخلوط کنید تا سالسا میوه ای خوشمزه را تهیه کنید
  • سعی کنید شلیل های خرد شده را به اسموتی ها اضافه کنید یا به آرامی بپزید و پوره کنید تا یک رویه دسر بدون شکر داشته باشید
همچنین بخوانید : خواص هلو چیست؟

منبع : verywellfit