علائم بیماری کرون چیست؟

بیماری کرون نوعی بیماری التهابی مزمن روده است که می تواند هر بخش از دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را تحت تاثیر قرار دهد.

این عارضه با علائم گوارشی همچون نفخ، اسهال، حالت تهوع، استفراغ و خون در مدفوع همراه می باشد.

گاهی نیز روی سیستم های دیگر بدن تاثیر گذاشته و به علائم بیشتر همچون اختلالات بینایی، آرتریت، زخم های پوستی، پوکی استخوان، نارسایی کبدی و غیره منجر می شود.

در ادامه قصد داریم درباره علائم و نشانه های بیماری کرون صحبت کنیم. با سومیتا همراه باشید؛

علائم بیماری کرون چیست؟

علائم گوارشی

بیماری کرون در درجه اول دستگاه گوارش را درگیر می کند. گفته شده 30 درصد موارد ابتلا به این بیماری، روده کوچک به خصوص دراز روده (نقطه اتصال روده کوچک و روده بزرگ) را تحت تاثیر قرار می دهند و 20 درصد نیز تنها روده بزرگ را درگیر می کنند، در حالی که 45 درصد موارد روی هر دو روده بزرگ و کوچک تاثیر می گذارند.

از جمله بارزترین علائم گوارشی بیماری کرون می توان به موارد زیر اشاره کرد :

درد معده : معمولا اولین علامت است و اغلب در بخش راست و پایین شکم که دراز روده در آن جا قرار گرفته رخ می دهد. این درد ممکن است با گرفتگی عضلات، نفخ، گاز و حالت تهوع همراه باشد
اسهال : این علامت نیز در بیماری کرون شایع است و بر اساس محل بروز التهاب ممکن است متفاوت باشد. التهاب دراز روده معمولا به مدفوع آبکی منجر می شود در حالی که التهاب روده بزرگ باعث افزایش دفعات مدفوع با قوام گوناگون می شود
خون در مدفوع : اگرچه وجود خون در مدفوع در بیماری کرون نسبت به کولیت زخمی کمتر شایع است اما زمانی که التهاب روده شدید باشد ممکن است بیشتر رخ دهد
حالت تهوع و دل درد : این علائم معمولا باعث بی اشتهایی و کاهش وزن مرتبط می شود. کاهش جذب مواد غذایی و مواد مغذی ممکن است کاهش وزن را تسریع کند

التهاب در دستگاه گوارش تنها به روده محدود نمی شود. در افراد مبتلا به بیماری کرون ممکن است دائما زخم های آفت در دهان ایجاد شود و خارش مقعد، فیستول، شقاق یا آبسه نیز می تواند به ناراحتی شدید و بی اختیاری مدفوع در این افراد بینجامد. به طور کلی معده و مری کمتر تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند.

علائم غیر گوارشی

علائم خارج روده ای بیماری کرون که در خارج از سیستم گوارشی رخ می دهد بسیار گسترده بوده و گاهی به اندازه علائم روده ای اثر منفی ایجاد می کند.

این علائم به دلیل التهاب مداوم در دستگاه گوارش ایجاد می شود و اغلب چشم ها، مفاصل، پوست، کیسه صفرا، سیستم عصبی، خون و رگ ها را درگیر می کند.

چشم ها

التهاب لایه میانی چشم (یوئیت) می تواند به تاری دید، حساسیت به نور و درد چشم منجر شود و زمانی که روی سفیدی چشم تاثیر بگذارد ممکن است عارضه اپی اسکلریت را به دنبال داشته باشد.

هر دو وضعیت معمولا خود به خود بر طرف می شوند اما وجود التهاب مزمن ممکن است عوارضی همچون آسیب دائمی و نابینایی ایجاد کند.

مفاصل و بافت همبند

بیماری کرون با گروهی از بیماری ها به نام اسپوندیلو آرتروپاتی سرم منفی ارتباط دارد. در این بیماری ها یک یا چند مفصل تحت تاثیر آرتریت یا یک یا چند بافت همبند عضلانی تحت تاثیر انتزیت قرار می گیرند. در افراد مبتلا به بیماری کرون معمولا 3 ناحیه درگیر آرتریت می شود که عبارتند از :

مفاصل بزرگ تر و تحمل کننده وزن در زانو، لگن، شانه ها، آرنج و مچ دست
5 یا تعداد بیشتر از مفاصل کوچک تر در دست ها یا پاها (معمولا هر دو سمت بدن)
ستون فقرات که به اسپوندیلیت آنکیلوزان منجر می شود

علائم آرتریت شامل درد، داغی، ورم و سفت شدن مفاصل و کاهش دامنه حرکتی آن ها می باشد.

پوست

شایع ترین بیماری پوستی مرتبط با بیماری کرون اریتم گرهی نام دارد که به صورت ندول های برجسته، حساس و قرمز رنگ معمولا در اطراف ساق پا ظاهر می شود. این ندول ها به علت التهاب سلول های چربی در لایه زیر جلدی عمیق پوست رخ می دهند.

از دیگر بیماری های پوستی جدی تر می توان به پیودرما گانگرنوزوم اشاره کرد که یک وضعیت دردناک است و با زخم هایی همراه است که معمولا به صورت یک برجستگی کوچک از ناحیه ساق پا شروع می شوند. این برجستگی ممکن است بزرگ تر شده و به مرگ بافتی گسترده (نکروز) بینجامد.

استخوان ها

در افراد بزرگسال مبتلا به بیمار کرون طولانی مدت ممکن است پوکی استخوان ایجاد شود که از جمله عوارض آن می توان به کمر درد و همچنین افزایش خطر شکستگی و هر از گاه چماقی شدن انگشتان دست اشاره کرد.

کودکان مبتلا به بیماری کرون به دلیل کاهش رشد اسکلتی ممکن است دچار کاهش رشد شوند. بیش از 50 درصد از این کودکان قد غیر طبیعی دارند و حدود 25 درصد دچار کوتاهی قد هستند. به علاوه دیرتر از هم سن و سال های خود به دوره بلوغ می رسند.

کیسه صفرا

بیماری کرون توانایی روده ها در جذب مجدد صفرا را کاهش می دهد. این ماده توسط کیسه صفرا و کبد و برای بهبود هضم ترشح می شود و عدم تعادل در ترشح و جذب مجدد آن می تواند به تجمع نمک های صفراوی در کیسه صفرا منجر شود و خطر سنگ کیسه صفرا را افزایش دهد.

سنگ کیسه صفرا ممکن است بسیار دردناک باشد و باعث گرفتگی، سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ و درد در پشت یا بالا، سمت راست شکم شود.

سیستم عصبی مرکزی

تخمین زده شده از هر 7 نفر مبتلا به بیماری کرون یک نفر ممکن است علائم عصبی را تجربه می کند. این علائم گاهی خفیف تا متوسط بوده و شامل سردرد، افسردگی یا احساس سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست و پا (نوروپاتی) می باشند.

در برخی موارد نیز علائم جدی تر بوده و عبارتند از :

نوروپاتی ایسکمیک قدامی چشمی یا از دست دادن ناگهانی بینایی مرکزی به دلیل کاهش جریان خون به عصب بینایی
سندرم انسفالوپاتی برگشت پذیر خلفی که نوعی اختلال عصبی است و با سردرد، گیجی، تشنج و از دست دادن بینایی شناخته می شود
پلی نوروپاتی آکسونال مزمن که با از دست دادن حس و کنترل حرکتی همراه می باشد

علائم عصبی بیماری کرون به خوبی شناخته نشده اند اما به نظر می رسد عدم درمان بیماری شدید و طولانی مدت می تواند به عوارض شدید منجر شود.

خون و سیستم گردش خون

افراد مبتلا به بیماری کرون اغلب به دلیل کاهش جذب مواد مغذی در روده دچار کم خونی می شوند، با این حال نوع دیگری از کم خونی به نام کم خونی همولیتیک خود ایمنی نیز وجود دارد که در آن سیستم ایمنی به گلبول های قرمز حمله کرده و آن ها را از بین می برد.

علائم این نوع کم خونی ممکن است شامل خستگی، رنگ پریدگی پوست، تنگی نفس، سبکی سر، سر گیجه و تپش قلب سریع باشد.

بیماری کرون ممکن است باعث تجمع غیر طبیعی پلاکت ها و لخته شدن خون نیز شود که می تواند به ترومبوز ورید عمقی (انسداد جریان خون در ساق پا) بینجامد و با علائمی همچون درد، ورم، داغی و گرفتگی همراه می باشد.

در صورت عدم درمان این عارضه، لخته خون ممکن است از ساق پا به سمت مغز، قلب و ریه ها منتقل شده و مشکلات جدی همچون سکته مغزی، حمله قلبی و آمبولی ریه را به همراه داشته باشد.