به نظر می رسد عناوین آن ها مشابه است و هر دو برای تشخیص و معالجه افرادی که دارای اختلالات روانی هستند آموزش دیده اند. با این حال روانشناسان و روانپزشکان مثل هم نیستند، هر یک از این متخصصان تحصیلات، آموزش ها و نقش های متفاوتی در درمان دارند.
روانپزشکان دارای مدرک پزشکی روانپزشکی هستند. آن ها از روان درمانی، دارو درمانی و سایر روش های درمانی برای بهبود افرادی که دارای اختلالات روانی هستند استفاده می کنند.
روانشناسان دارای مدرک پیشرفته ای مانند PhD یا Psy.D هستند. معمولا آن ها از روان درمانی برای درمان اختلالات روانی استفاده می کنند. آن ها همچنین ممکن است به عنوان مشاور در کنار سایر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی یا مطالعه درمانی برای کل برنامه های درمانی عمل کنند.
روانپزشکان و روانشناسان برای فعالیت باید در منطقه خود مجوز داشته باشند. روانپزشکان همچنین باید مجوز پزشکی داشته باشند.
در ادامه این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم که فرق روانشناس و روانپزشک چیست؟ با سومیتا همراه باشید؛
تفاوت در درمان
روانپزشک
روانپزشکان می توانند در هر یک از این مراکز کار کنند :
- مطب های خصوصی
- بیمارستان ها
- بیمارستان های روانپزشکی (تیمارستان ها)
- مراکز درمانی دانشگاه
- خانه های سالمندان
- زندان ها
- مراکز توانبخشی
- آسایشگاه ها
آن ها اغلب افرادی را که دارای اختلالات روانی هستند و نیاز به دارو دارند، مانند موارد زیر درمان می کنند :
- اختلالات اضطرابی
- اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)
- اختلال دو قطبی
- افسردگی شدید
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال اسکیزوفرنی
روانپزشکان این موارد و سایر اختلالات روانی را با استفاده از موارد زیر تشخیص می دهند :
- آزمون های روانشناختی
- ارزیابی های فردی
- تست های آزمایشگاهی برای رد کردن علل جسمی علائم
پس از تشخیص، روانپزشکان ممکن است شما را برای درمان به روان درمانگر ارجاع دهند یا دارو تجویز کنند.
برخی از داروهایی که روانپزشکان تجویز می کنند عبارتند از :
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد روان پریشی
- تثبیت کننده های خلقی
- محرک ها
- آرامبخش ها
پس از تجویز دارو برای کسی، روانپزشک وی را از نظر علائم بهبود و هرگونه عوارض جانبی از نزدیک تحت نظر می گیرد. بر اساس این اطلاعات آن ها ممکن است در دوز یا نوع دارو تغییراتی ایجاد کنند.
روانپزشکان همچنین می توانند انواع دیگری از درمان ها را تجویز کنند، از جمله :
- الکتروشوک درمانی : الکتروشوک درمانی شامل اعمال جریان های الکتریکی در مغز است. این درمان معمولا مختص موارد افسردگی شدید است که به هیچ نوع درمان دیگری پاسخ نمی دهند
- نور درمانی : این شامل استفاده از نور مصنوعی برای درمان افسردگی فصلی است به ویژه در مکان هایی که زیاد نور خورشید ندارند
هنگام معالجه کودکان، روانپزشکان بسیاری از مولفه های اساسی بهداشت روان کودک در زمینه های عاطفی، شناختی، آموزشی، خانوادگی و ژنتیکی را ارزیابی کنند.
برنامه درمانی روانپزشک برای کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد :
- روان درمانی فردی، گروهی یا خانوادگی
- دارو درمانی
- مشاوره با پزشکان یا متخصصان دیگر در مدارس، آژانس های اجتماعی یا سازمان های جامعه
روانشناس
روانشناسان به طور مشابه با افرادی که اختلالات روانی دارند کار می کنند. آن ها با استفاده از مصاحبه، نظرسنجی و مشاهدات این شرایط را تشخیص می دهند.
یکی از تفاوت های بزرگ روانپزشکان با روانشناسان این است که روانشناسان نمی توانند دارو تجویز کنند.
یک روانشناس می تواند در هر یک از مراکز زیر مشابه روانپزشک کار کند :
- مطب های خصوصی
- بیمارستان ها
- بیمارستان های روانپزشکی (تیمارستان ها)
- مراکز درمانی دانشگاه
- خانه های سالمندان
- زندان ها
- مراکز توانبخشی
- آسایشگاه ها
آن ها معمولا افراد را با روان درمانی درمان می کنند، این درمان شامل نشستن با درمانگر و گفتگو در مورد هر مسئله ای است.
طی یک سری جلسات یک روانشناس به افراد کمک می کند علائم خود را بهتر درک کنند و نحوه مدیریت آن ها را یاد بگیرند.
رفتاردرمانی شناختی نوعی روان درمانی است که روانشناسان مرتبا از آن استفاده می کنند. این روشی است که به مردم در غلبه بر افکار منفی و الگوهای تفکر کمک می کند.
روان درمانی انواع مختلف دارد :
- درمان فردی
- خانواده درمانی
- گروه درمانی
هنگام معالجه کودکان، روانشناسان ممکن است زمینه هایی غیر از سلامت روان از جمله عملکرد شناختی و توانایی های تحصیلی را ارزیابی کنند.
آن ها همچنین ممکن است انواع درمانی را انجام دهند که روانپزشکان معمولا انجام نمی دهند مانند بازی درمانی. این نوع درمان شامل اجازه دادن به کودکان برای بازی آزادانه در یک اتاق بازی ایمن با قوانین یا محدودیت بسیار کمی است.
با تماشای بازی کودکان، روانشناس می تواند اختلالات رفتاری و آنچه کودک از بیان آن ناراحت می شود را درک کند. سپس می توانند مهارت های ارتباطی، مهارت حل مسئله و رفتارهای مثبت تر را به کودکان بیاموزد.
تفاوت در تحصیلات
علاوه بر تفاوت در عمل، روانپزشکان و روانشناسان تحصیلات متفاوتی دارند.
روانپزشکان
روانپزشکان با یکی از دو درجه زیر از دانشکده پزشکی فارغ التحصیل می شوند :
- دکتر پزشکی (MD)
- دکتر پزشکی استیوپاتی (DO)
آن ها پس از گرفتن مدرک، در یک آزمون کتبی شرکت می کنند تا مجوز طبابت بگیرند.
برای تبدیل شدن به یک روانپزشک عملی، باید یک دوره چهار ساله را بگذرانند. در طول این برنامه، آن ها با افراد در بیمارستان ها و مراکز سرپایی کار می کنند و می آموزند که چگونه با استفاده از دارو و سایر روش های درمانی شرایط روانی را تشخیص داده و درمان کنند.
برخی از روانپزشکان آموزش های اضافی می بینند برای گرفتن یک تخصص خاص از جمله :
- پزشکی اعتیاد
- روانپزشکی کودک و نوجوان
- روانپزشکی سالمندان
- روان پزشکی قانونی
- پزشکی درد
- پزشکی خواب
روانشناسان
روانشناسان دوره تحصیلات تکمیلی و دکترا را به پایان می رسانند. آن ها می توانند یکی از این مدارک را داشته باشند :
- دکترای روانشناسی (PhD)
- دکتر روانشناسی (PsyD)
چهار تا شش سال طول می کشد تا یکی از این مدارک را کسب کنند. پس از کسب مدرک، روانشناسان یک تا دو سال دیگر آموزش را که شامل کار با مردم است، به پایان می رسانند.
مانند روانپزشکان، روانشناسان همچنین می توانند در زمینه های زیر فعالیت کنند :
- روانشناسی بالینی
- عصب روانشناسی
- روانکاوی
- روانشناختی جنایی
- روانشناسی کودک و نوجوان
کدام را انتخاب کنیم؛ روانپزشک یا روانشناس؟
اگر اختلال روانی پیچیده ای داشته و برای درمان به دارو نیاز دارید بهتر است به روانپزشک مراجعه کنید مثلا در موراد زیر :
- افسردگی شدید
- اختلال دو قطبی
- اسکیزوفرنی
اگر دوران سختی را سپری می کنید یا می خواهید بر روی درک بهتر افکار و رفتارهای خود کار کنید، ممکن است روانشناس گزینه بهتری باشد.
اگر پدر یا مادری هستید که به دنبال درمان فرزند خود هستید، ممکن است یک روانشناس بتواند انواع مختلفی از گزینه های درمانی مانند بازی درمانی را ارائه دهد.
اگر فرزند شما مسئله روانی پیچیده تری داشته و نیاز به دارو داشته باشد، ممکن است روانپزشک انتخاب بهتری باشد.
بخاطر داشته باشید که بسیاری از اختلالات روانی رایج از جمله افسردگی و اضطراب اغلب با ترکیبی از دارو درمانی و روان درمانی درمان می شوند.
در این موارد، مراجعه به روانپزشک و روانشناس اغلب مفید است. روانشناس جلسات درمانی منظم را انجام می دهد در حالی که روانپزشک داروها را مدیریت می کند.
خلاصه
روانپزشکان و روانشناسان دو نوع از متخصصان بهداشت روان هستند. در حالی که آن ها شباهت های زیادی دارند اما در زمینه های مراقبت های بهداشتی نقش های مختلفی دارند.
هر دو بیماری های مختلف روانی را درمان می کنند اما به روش های مختلف. در حالی که روانپزشکان اغلب از ترکیبی از درمان و دارو استفاده می کنند، روانشناسان بر ارائه درمان تمرکز می کنند.
منبع : healthline
