پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب، پوسته پوسته شدن و پلاک های روی پوست مشخص می شود و حداقل 3 درصد از بزرگسالان ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد.
در حالی که هیچ درمانی برای این بیماری مزمن پوستی وجود ندارد اما مدیریت علائم اغلب در این زمینه مفید است.
گفته می شود که یکی از خواص منگوستین کمک به درمان پسوریازیس است.
در حالی که برخی از تحقیقات بر پتانسیل منگوستین به عنوان یک ضد التهاب تاکید می کنند، توانایی آن برای کمک به درمان پسوریازیس هنوز مشخص نیست.
در ادامه این مقاله به فواید دارویی و درمانی منگوستین برای درمان پسوریازیس و همچنین عوارض و مضرات آن می پردازیم. با سومیتا همراه باشید؛
منگوستین چیست؟
منگوستین میوه ای بومی جنوب شرقی آسیاست.
این میوه بخشی جدایی ناپذیر از طب سنتی در این منطقه است و امروزه فرم های مکمل آن نیز در سراسر جهان رایج شده اند. ممکن است مکمل های منگوستین را به شکل کپسول، قرص و نوشیدنی های از پیش ساخته شده پیدا کنید.
یک ماده فعال کلیدی در این میوه ترکیبی به نام گزانتون است. طبق یک بررسی تصور می شود که گزانتون ها ممکن است اثرات زیر را در انسان داشته باشند :
- قابلیت های ضد التهابی و آنتی اکسیدانی
- محافظ عصبی
- توانایی کاهش قند خون
- قابلیت های ضد سرطانی
- توانایی کاهش کلسترول خون
در حالی که مطالعات و بررسی های بالینی مرتبط در حال انجام است، مهم است توجه داشته باشید که تا به امروز، فواید منگوستین برای درمان هیچ بیماری ثابت نشده است.
آیا منگوستین می تواند به درمان پسوریازیس کمک کند؟
پسوریازیس باعث التهاب می شود که نه تنها بر سرعت طبیعی گردش سلولی پوست و علائم بعدی تاثیر می گذارد بلکه ممکن است بر سایر بافت ها و اندام ها نیز تاثیر بگذارد.
دلیل اینکه منگوستین این همه مورد توجه قرار گرفته است به دلیل اثرات ضد التهابی آن بر بدن است. در حالی که تحقیقات قدیمی تر اشاره می کنند که منگوستین احتمالا مسیرهای التهابی بدن را مختل می کند، تحقیقات مربوط به گزانتون ها و بیماری های التهابی پوست نسبتا جدید است.
بر اساس یک بررسی جدیدتر، اثرات ضد التهابی گزانتون ها پتانسیل حمایت از درمان پسوریازیس را دارد. محققان همچنین خاطر نشان می کنند که گزانتون ها ممکن است برای درمان آکنه، درماتیت آتوپیک (اگزما) و سرطان پوست مفید باشند.
با این حال تحقیقات کنونی در مورد رابطه ی منگوستین و پسوریازیس در درجه اول بر روی جوندگان انجام می شود و هنوز تحقیقات بر روی انسان کامل نشده است.
یک مطالعه انسانی نشان می دهد که منگوستین می تواند التهاب عمومی بدن را کاهش دهد، اما این مطالعه فقط برای پسوریازیس نبود.
آنچه محققان دریافتند این بود که شرکت کنندگانی که به مدت 30 روز یک نوشیدنی منگوستین نوشیده بودند، سطح التهاب در خون شان کاهش یافت. این شامل کاهش 46 درصدی در سطح پروتئین واکنش‌گر C بود – ماده ای که توسط کبد در پاسخ به التهاب تولید می‌شود.
در حالی که گزانتون های موجود در منگوستین ممکن است به طور بالقوه التهاب عمومی را در بیماری های خودایمنی مانند پسوریازیس کاهش دهند، شواهدی وجود ندارد که بتواند فعالیت سیستم ایمنی را که باعث التهاب زمینه ای می شود، کاهش دهد.
عوارض و مضرات منگوستین
مانند سایر مکمل های گیاهی، مشخص نیست که آیا منگوستین برای همه بی خطر است یا خیر. مهم است که قبل از استفاده از منگوستین در مورد استفاده از آن با پزشک صحبت کنید به خصوص اگر از قبل ویتامین، مکمل یا دارویی مصرف می کنید.
در حال حاضر اطلاعات کافی برای تعیین اینکه آیا منگوستین با داروهای پسوریازیس تداخل دارد یا خیر وجود ندارد. با این حال متخصصان معتقدند که منگوستین با داروهای زیر تداخل ایجاد می کند :
- داروهای سوبسترای سیتوکروم P450 که شامل مهارکننده های پمپ پروتون خاص و داروهای ضد افسردگی هستند
- برخی از داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس
- داروهای درمان دیابت
- داروهای شیمی درمانی
کارشناسان همچنین در صورت انجام پرتودرمانی نسبت به مصرف منگوستین هشدار می دهند.
پزشک می تواند به شما در مورد تداخلات بالقوه و اینکه آیا مصرف منگوستین علیرغم کمبود شواهدی که از آن به عنوان یک درمان پسوریازیس حمایت کند، بی خطر است یا خیر کمک کند.
نویسندگان مطالعه ای که اثرات نوشیدنی حاوی منگوستین را بررسی کردند، نشان می دهند که منگوستین برای استفاده طولانی مدت بی خطر است. آن ها خاطر نشان کردند که شرکت کنندگان در مطالعه هیچ نشانه ای از عوارض جانبی کبدی یا کلیوی را نشان ندادند.
با این حال برای تعیین اینکه آیا مکمل های منگوستین عموما بی خطر هستند، به مطالعات انسانی بیشتری نیاز است.
درمان پسوریازیس
پسوریازیس معمولا با ترکیبی از داروهای تجویزی درمان می‌شود مانند :
- درمان های موضعی مانند کرم ها، پمادها یا لوسیون ها
- داروهای خوراکی یا تزریقی
- فتوتراپی (نور درمانی)
پزشک همچنین ممکن است برخی از داروهای بدون نسخه یا داروهای خانگی را برای تکمیل داروهای تجویزی پسوریازیس توصیه کند که عبارتند از :
- کرم های هیدروکورتیزون برای کمک به کاهش التهاب و خارش
- مرطوب کننده ها یا پمادهای غلیظ برای کمک به مرطوب نگه داشتن پوست و پوسته پوسته شدن کمتر
- سالیسیلیک اسید یا محصولات حاوی لاکتیک اسید برای کمک به کم شدن پوسته ها
- محصولات قطران زغال سنگ برای کاهش التهاب، پوسته پوسته شدن و خارش
اگرچه علت دقیق پسوریازیس ناشناخته است، اجتناب از محرک های رایج ممکن است به کاهش علائم کمک کند. برخی از محرک های رایج عبارتند از :
- استرس
- آسیب های پوستی
- عفونت ها
- برخی از داروها
- مصرف الکل
- هوای سرد
- آفتاب سوختگی
خلاصه
منگوستین دارای سابقه طولانی به عنوان یک درمان ضد التهابی احتمالی است و مکمل های آن به اشکال مختلف در فروشگاه های مواد غذایی بهداشتی به فروش می رسند.
اگرچه برخی از کاربران ممکن است ادعا کنند که منگوستین برای کاهش التهاب مفید است، تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود که آیا می تواند به درمان پسوریازیس کمک کند یا نه. ایمنی طولانی مدت استفاده از منگوستین نیز ناشناخته است.
اگر علاقه مند به اضافه کردن منگوستین به برنامه درمانی فعلی پسوریازیس خود هستید، ابتدا با یک پزشک صحبت کنید. پزشک می تواند به رفع هرگونه مشکل ایمنی از جمله تداخلات احتمالی با داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید، کمک کند.
منبع : healthline
