تینه آ کروریس که اغلب به نام خارش ژوک (به انگلیسی: Jock itch) شناخته می شود نوعی عفونت قارچی پوست می باشد که ناحیه کشاله ران را درگیر می کند.
این عفونت به گروهی از عفونت های قارچی پوست به نام تینه آ تعلق دارد و مانند سایر عفونت های این گروه، قارچ های کپک مانند به نام درماتوفیت عامل بروز آن می باشند. این قارچ های میکروسکوپی روی پوست، مو و ناخن زندگی می کنند.
در ادامه قصد داریم درباره خارش ژوک و علل، علائم و روش های درمان آن صحبت کنیم. با سومیتا همراه باشید؛
خارش ژوک چیست؟
خارش ژوک از عفونت های قارچی شایع می باشد که معمولا در پوست اطراف کشاله ران، قسمت داخلی ران ها و باسن ایجاد می شود زیرا قارچ های عامل آن در نواحی گرم و مرطوب پوستی سریع تر تکثیر شده و عفونت ایجاد می کنند.
لازم به ذکر است این عفونت در مردان به خصوص پسران نوجوان شایع تر است.
خارش ژوک بثوراتی ایجاد می کند که اغلب با خارش و سوزش همراه می باشد. همچنین در افراد با پوست روشن، نواحی آسیب دیده قرمز و پوسته پوسته به نظر می رسند، در حالی که در پوست های تیره تر بثورات ممکن است خاکستری یا قهوه ای باشند.
اگرچه خارش ژوک با علائم آزار دهنده ای همراه است اما معمولا یک عفونت خفیف محسوب می شود و درمان سریع آن، علائم را به حداقل رسانده و از گسترش آن جلوگیری می کند.
اکثر افراد تنها با استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی و تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده بهبود می یابند.
علائم خارش ژوک
علائم شایع خارش ژوک در ناحیه آسیب دیده عبارتند از :
- قرمزی
- خارش مداوم
- احساس سوزش
- پوسته پوسته شدن یا ترک خوردن پوست
- بثوراتی که با ورزش یا فعالیت بدتر می شوند
- تغییر رنگ پوست
- بثوراتی که بعد از استفاده از کرم هیدروکورتیزون (ضد خارش) بهبود نمی یابند، بدتر می شوند یا گسترش پیدا می کنند
ناگفته نماند خارش ژوک معمولا کشاله ران و قسمت داخلی ران را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است به شکم و باسن گسترش یابد اما معمولا روی کیسه بیضه ایجاد نمی شود.
علت خارش ژوک
همان طور که قبلا اشاره کردیم گروهی از قارچ ها به نام درماتوفیت باعث بروز خارش ژوک می شوند.
این قارچ ها به طور طبیعی روی پوست زندگی می کنند و معمولا مشکلی ایجاد نمی کنند اما زمانی که رطوبت پوست افزایش یابد – مثلا اگر بعد از ورزش کردن لباس های خیس عرق خود را عوض نکنید – قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این رطوبت می تواند به قارچ ها اجازه تکثیر سریع بدهد.
با رشد و تکثیر بیش از حد درماتوفیت ها در ناحیه کشاله ران، عفونت خارش ژوک ایجاد می شود که بسیار مسری بوده و ممکن است از طریق تماس نزدیک با فردی که به آن مبتلا است یا از طریق تماس با لباس های شسته نشده آن شخص به دیگران منتقل شود.
عوامل خطر زای خارش ژوک
برخی عوامل خطر زای خارش ژوک عبارتند از :
- جنسیت مرد
- سنین نوجوانی
- اضافه وزن یا چاقی که باعث افزایش تعداد چین های پوستی می شود و محیط مناسبی برای رشد قارچ ها فراهم می کند
- تعریق زیاد که رطوبت پوست را افزایش داده و تکثر درماتوفیت ها را افزایش می دهد
- نقص سیستم ایمنی
- پوشیدن لباس های تنگ
- ابتلا به دیابت
لازم به ذکر است بر خلاف تصور عموم که گمان می کنند این عارضه تنها در ورزشکاران رخ می دهد، خارش ژوک می تواند در هر فردی ایجاد شود.
به عنوان مثال کسانی که اضافه وزن دارند بیشتر از سایرین در معرض خطر هستند زیرا قارچ می تواند در چین های پوستی که مستعد تعریق هستند رشد کند.
تشخیص خارش ژوک
پزشک معمولا با معاینه فیزیکی و بررسی ناحیه آسیب دیده پوست می تواند خارش ژوک را تشخیص دهد.
در برخی موارد ممکن است نیاز به خراش سلول های پوست در ناحیه مورد نظر باشد تا نمونه برای بررسی به آزمایشگاه ارسال شود. این کار به رد سایر اختلالات پوستی مانند پسوریازیس نیز کمک کند.
درمان خارش ژوک
درمان خانگی
در اکثر موارد خارش ژوک با استفاده از چندین محصول خانگی قابل درمان می باشد، از جمله :
- استفاده از کرم، پودر یا اسپری ضد قارچ بدون نسخه روی ناحیه آسیب دیده
- شست و شوی ناحیه آسیب دیده با صابون و آب گرم
- خشک کردن کامل ناحیه آسیب دیده بعد از حمام و ورزش
- تعویض روزانه لباس و لباس زیر
- پوشیدن لباس نخی گشاد
- درمان سایر عفونت های قارچی مانند پای ورزشکار
درمان های پزشکی
در صورتی که مصرف داروهای بدون نسخه و روش های خانگی باعث بهبود این عفونت نشود لازم است به پزشک مراجعه شود تا داروی قوی تری تجویز کند.
گزینه های احتمالی شامل داروهای موضعی یا خوراکی است که از داروهای موضعی می توان به اکونازول یا اکسی کونازول و از داروهای خوراکی می توان به ایتراکونازول یا فلوکونازول اشاره کرد.
لازم به ذکر است داروهای ضد قارچ خوراکی ممکن است عوارض جانبی نا خوشایندی مانند ناراحتی معده و سردرد به دنبال داشته باشند و در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی لازم است با پزشک مشورت شود.
پیشگیری از خارش ژوک
راه های مختلفی برای کاهش خطر ابتلا به خارش ژوک وجود دارد، از جمله :
- بهداشت را رعایت کنید. شستن مرتب دست ها می تواند تا حد زیادی خطر دریافت این عفونت از دیگران را کاهش دهد. همچنین مهم است پوست خود به خصوص ناحیه اطراف کشاله ران را تمیز و خشک نگه دارید
- به طور مرتب ناحیه مورد نظر را با صابون بشویید و بعد از حمام ناحیه را کاملا خشک کنید. استفاده از پودر بچه در اطراف کشاله ران نیز می تواند برای رفع رطوبت اضافی مفید باشد
- از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید. لباس های تنگ پوست را ساییده و باعث ایجاد خارش می شوند
- در هوای گرم یا مرطوب لباس های گشاد بپوشید. لباس های گشاد می توانند از تعریق و ایجاد محیط گرم و مرطوب برای رشد و تکثیر قارچ جلوگیری کنند. مطمئن شوید لباس های تمرین خود را بعد از هر بار استفاده بشویید
- اگر پای ورزشکار دارید به دنبال درمان آن باشید زیرا قارچ عامل خارش ژوک می تواند باعث ایجاد پای ورزشکار و بالعکس شود. با اطمینان از عدم استفاده از حوله یکسان برای هر دو پا و کشاله ران از پخش شدن عفونت پای ورزشکار به ناحیه کشاله ران خود جلوگیری کنید
چه زمانی به پزشک مراجعه شود؟
اگر علائم خارش ژوک بعد از 2 هفته درمان خانگی بهبود نیابد لازم است به پزشک مراجعه کنید زیرا این مسئله ممکن است عفونت ثانویه ایجاد کرده باشد که نیاز به درمان فوری دارد.
منبع: healthline
