سوالی که ممکن است دهن شما را درگیر کرده باشد این است که آیا اضطراب ارثی است؟ در حالی که به نظر می رسد تعدادی از عوامل می توانند شما را در معرض خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی قرار دهند اما تحقیقات نشان می دهد که اضطراب حداقل تا حدی ارثی است.
در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا اضطراب ژنتیکی است یا عوامل دیگری هم در ایجاد آن نقش دارند؟ با سومیتا همراه باشید؛
چه عواملی باعث اضطراب می شوند؟
محققان 100٪ مطمئن نیستند که چه عواملی باعث اختلالات اضطراب می شوند. هر اختلال اضطرابی فاکتورهای خطر خاص خود را دارد اما طبق نظر انستیتوی ملی بهداشت روان، احتمال ابتلا به اختلال اضطراب در شما بیشتر است اگر :
- شما تجربه زندگی آسیب زایی داشته اید
- یک وضعیت جسمی دارید که با اضطراب مرتبط است مانند اختلالات تیروئید
- بستگان بیولوژیکی شما دارای اختلالات اضطرابی یا سایر بیماری های روحی هستند
به عبارت دیگر، اختلالات اضطرابی هم می تواند ژنتیکی باشد و هم ناشی از عوامل محیطی.
تحقیقات علمی چه می گویند؟
چندین دهه تحقیق، روابط ارثی در اضطراب را بررسی کرده است. به عنوان مثال، یک تحقیق در سال 2002 نشان داده که برخی ویژگی های کروموزومی با ترس و هراس ارتباط دارند.
یک مطالعه در سال 2015 بیماری های روانی و دوقلوها را بررسی کرد و دریافت که ژن RBFOX1 ممکن است کسی را بیشتر در معرض اختلال اضطراب عمومی قرار دهد. یک بررسی معتبر در سال 2016 نشان داد که اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال ترس و اختلال اضطراب عمومی همه با ژن های خاصی مرتبط هستند.
اخیرا، در سال 2017 یک بررسی نتیجه گرفت که اختلال اضطراب عمومی (GAD) می تواند ارثی باشد و شرایط مرتبط با آن با تعدادی از ژن های مختلف مرتبط است.
بیشتر محققان نتیجه می گیرند که اضطراب ژنتیکی است اما می تواند تحت تاثیر عوامل محیطی نیز باشد. به عبارت دیگر بدون اینکه در خانواده شما ایجاد شود، می توانید اضطراب داشته باشید.
چیزهای زیادی در مورد ارتباط بین ژن ها و اختلالات اضطرابی وجود دارد که ما نمی فهمیم و تحقیقات بیشتری لازم است.
علائم اختلالات اضطرابی چیست؟
اضطراب خود یک احساس است و یک بیماری روانی نیست اما شرایط بسیاری وجود دارد که به عنوان اختلالات اضطرابی طبقه بندی می شوند. این شامل موارد زیر می شود :
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD) : اضطراب مزمن در مورد تجارب و موقعیت های معمول و روزمره
- اختلال هراس : حملات ترس مکرر
- فوبیا : ترس شدید از یک چیز یا موقعیت خاص
- اختلال اضطراب اجتماعی : ترس و اضطراب شدید از موقعیت های اجتماعی
- اختلال اضطراب جدایی : ترس شدید از دست دادن افرادی که دوستشان دارید یا افراد مهم زندگی
طبق نظر انجمن روانپزشکی آمریکا، سایر موارد بهداشت روانی نیز وجود دارد که اگرچه از نظر فنی اختلالات اضطرابی نیست اما همچنان اضطراب را به عنوان یک علامت شامل می شوند مانند :
- اختلال وسواس اجباری (OCD)
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلال استرس حاد
- اختلالات سازگاری
اضطراب احساس نگرانی یا دلهره است. در حالی که هر کس هر از گاهی احساس اضطراب می کند برخی از افراد دارای اختلالات اضطرابی هستند. اختلالات اضطرابی معمولا شامل اضطراب شدید و ناتوان کننده ای می شوند حتی درمورد چیزهایی که معمولا باعث اضطراب نمی شوند.
علائم اختلالات اضطرابی بسته به نوع اختلال اضطرابی شما متفاوت است. به طور کلی علائم اختلالات اضطرابی عبارتند از :
- نگرانی بیش از حد
- حملات اضطراب
- مشکل در تمرکز
- مشکلات حافظه
- تحریک پذیری
- تلاش برای خواب خوب
- سفتی عضلات
اضطراب چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص اختلال اضطراب باید با یک روانپزشک، روانشناس، مشاور حرفه ای یا مددکار اجتماعی صحبت کنید.
شما درباره افکار، احساسات و رفتار خود صحبت خواهید کرد. آن ها همچنین در مورد علائم شما با شما صحبت می کنند و علائم را با موارد ذکر شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (DSM-5) مقایسه می کنند.
درمان اضطراب
روان درمانی
روان درمانی می تواند برای کسانی که اختلالات اضطرابی دارند مفید باشد. روزان درمانی می تواند ابزار و بینش مفیدی به شما بیاموزد، به شما در کشف احساسات کمک کند و باعث شود تاثیر تجربیاتی را که داشته اید درک کنید.
یکی از رایج ترین درمان های اضطراب، رفتار درمانی شناختی (CBT) است که شامل گفتگو با روانشناس یا روانپزشک در مورد تجربیات شماست. از طریق رفتار درمانی شناختی، شما یاد می گیرید که الگوهای فکری و رفتاری را متوجه شده و تغییر دهید.
طبق گفته ی انجمن روانشناسی آمریکا حدود 75 درصد افرادی که رفتار درمانی شناختی را امتحان می کنند، نتیجه می گیرند.
دارو درمانی
اضطراب همچنین با دارو درمان می شود که ممکن است پزشک برای شما تجویز کند. انواع مختلفی از داروهای اضطرابی وجود دارد که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
دارو برای اضطراب همیشه لازم نیست اما می تواند برای کاهش برخی علائم مفید باشد.
بهبود سبک زندگی
برخی از تغییرات در سبک زندگی همچنین می تواند به شما در کنترل اضطراب کمک کند. این تغییرات شامل موارد زیر است :
- بیشتر ورزش کنید
- مصرف کافئین را کاهش دهید
- از مصرف داروهای تفریحی و الکل اجتناب کنید
- یک رژیم متعادل داشته باشید
- خواب کافی داشته باشید
- از تکنیک های آرام سازی مانند یوگا و مدیتیشن استفاده کنید
- زمان خود را برای کاهش استرس مدیریت کنید
- با افراد حامی در مورد اضطراب خود مشورت کنید
- یک ژورنال داشته باشید تا بتوانید احساسات خود را براساس آن بهتر درک کنید
اگر احساس می کنید اضطراب شما غیرقابل کنترل است یا مانع عملکرد شما در زندگی روزمره می شود به پزشک یا درمانگر مراجعه کنید.
چشم انداز افراد مبتلا به اضطراب
بیشتر اختلالات اضطرابی مزمن هستند یعنی هرگز به طور واقعی از بین نمی روند. با این وجود گزینه های درمانی موثر زیادی برای اختلالات اضطرابی وجود دارد.
از طریق روان درمانی، تغییر سبک زندگی و شاید دارو می توانید یاد بگیرید که چگونه بهتر کنار بیایید تا بتوانید اختلال خود را مدیریت کنید.
خلاصه
تعدادی از دلایل احتمالی اضطراب وجود دارد. شرایط روحی و روانی شامل اضطراب می تواند ژنتیکی باشد اما همچنین تحت تاثیر عوامل دیگر هم می باشد.
اگر احساس اضطراب می کنید به طوریکه زندگی روزمره شما را مختل می کند با پزشک یا یک درمانگر صحبت کنید. علت اضطراب شما مهم نیست، اضطراب قابل درمان و مدیریت است.
منبع : healthline
