تفاوت موز و پلانتین چیست؟

خواص موز که یکی از پرمصرف ترین میوه های جهان است توسط مطالعات علمی متعدد به اثبات رسیده است. خواص پلانتین که میوه ای کم تر شناخته شده است هم توسط مطالعات علمی متعدد اثبات شده است.

به راحتی می توان پلانتین را با موز اشتباه گرفت زیرا بسیار شبیه به هم هستند.

در ادامه این مقاله با شباهت های موز و پلانتین و همچنین تفاوت های ظاهری موز و پلانتین آشنا می شوید. با سومیتا همراه باشید؛

موز چیست؟

از نظر گیاه شناسی موز نوعی توت است.

موز در اصل از مجمع الجزایر مالایی در جنوب شرقی آسیا منشا گرفته است. موز معمولا شکل بلند و باریکی دارد و با پوست ضخیم پوشیده شده است.

انواع مختلفی موز وجود دارد. با این حال در فرهنگ های غربی اصطلاح موز معمولا به انواع شیرین و زرد اشاره دارد.

پوست بیرونی موز سبز، سفت و سخت است و زمانی که نرسیده است به سختی جدا می شود. با رسیدن موز، پوست به رنگ زرد روشن و بعد قهوه ای تیره تغییر می کند. همچنین به تدریج پوست کندن آن آسان تر می شود.

موز را می توان خام مصرف کرد و گوشت خوراکی آن با رسیدن شیرین تر، تیره تر و نرم تر می شود. همچنین می توان از آن ها به صورت پخته شده در دسرها لذت برد. موزها وقتی سبز هستند، می توان آن ها را آب پز و له کرد و مانند پوره سیب زمینی میل کرد.

پلانتین چیست؟

پلانتین و موز از نظر ژنتیکی شبیه هم هستند اما پلانتین بیشتر به صورت پخته خورده می شود.

مانند موز، پلانتین اصالتا از جنوب شرق آسیا منشا می گیرد. با این حال پلانتین در حال حاضر در سراسر جهان از جمله در هند، مصر، اندونزی، و مناطق گرمسیری قاره آمریکا رشد می کند.

پلانتین معمولا بزرگتر و سفت تر از موز بوده و پوست بسیار ضخیم تری دارد. این میوه ها ممکن است به رنگ های سبز، زرد یا قهوه ای بسیار تیره باشند.

پلانتین نشاسته‌ بیشتری از موز دارد و وقتی سبز است خیلی شیرین نیست. پلانتین وقتی رسیده می شود شیرین تر می شود، همچنین وقتی پخته می شود شیرین تر می شود. پلانتین را می توان آب پز، پخته یا سرخ کرد.

تفاوت ها و شباهت های موز خوراکی و پلانتین

جدا از طبقه بندی های گیاه شناسی، یکی از بارزترین شباهت های بین پلانتین و موز ظاهر آن هاست.

اما اشتراکات موز و پلانتین به همین جا ختم نمی شود. در واقع آن ها برخی از ویژگی های تغذیه ای و فواید سلامتی را نیز به اشتراک می گذارند.

هر دو بسیار مغذی هستند

هم پلانتین و هم موز منبع خوبی از چندین ماده مغذی حیاتی از جمله پتاسیم، منیزیم، ویتامین C، فیبر و ترکیبات آنتی اکسیدانی هستند.

100 گرم (تقریبا 1/2 فنجان) موز سرشار از مواد مغذی زیر است :

کالری : 89
کربوهیدرات : 23 گرم
فیبر : 3 گرم
پتاسیم : 358 میلی گرم
منیزیم : 27 میلی گرم
ویتامین C : حدود 9 میلی گرم

100 گرم (تقریبا 1/2 فنجان) پلانتین سرشار از مواد مغذی زیر است :

کالری : 122
کربوهیدرات : 32 گرم
فیبر : 2 گرم
پتاسیم : 487 میلی گرم
منیزیم : 36 میلی گرم
ویتامین C : حدود 18 میلی گرم

آن ها هر دو منبع سالم کربوهیدرات های پیچیده هستند. پلانتین حاوی تقریبا 32 گرم کربوهیدرات در هر 100 گرم است در حالی که موز حاوی حدود 23 گرم کربوهیدرات است. با این حال بسته به رسیده بودن میوه این مقدار می تواند متفاوت باشد.

تفاوت اصلی موز و پلانتین این است که بیشتر کربوهیدرات‌ های موجود در موز از قندها می‌ آیند در حالی که بیشتر کربوهیدرات‌ های موجود در پلانتین از نشاسته هستند.

موز و پلانتین حاوی تعداد کالری مشابهی هستند اما هیچکدام منبع قابل توجهی از چربی یا پروتئین نیستند.

فواید زیادی برای سلامتی بدن دارند

از آنجایی که موز و پلانتین دارای ترکیبات غذایی مشابهی هستند، ممکن است برخی از فواید سلامتی یکسان را داشته باشند.

برخی تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات زیست فعال موجود در پلانتین و موز ممکن است اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی داشته باشند.

هر دو میوه حاوی سطوح بالایی از پتاسیم هستند، ماده معدنی که بسیاری از مردم به اندازه کافی آن را دریافت نمی کنند. مصرف کافی پتاسیم ممکن است به کاهش فشار خون و کاهش خطر بیماری قلبی کمک کند.

هر دو میوه همچنین ممکن است به دلیل محتوای فیبر خود در ارتقای سلامت دستگاه گوارش نقش داشته باشند.

علاوه بر این هم پلانتین و هم موز حاوی مقادیر زیادی نشاسته مقاوم هستند که در ارتقای سلامت دستگاه گوارش نقش دارد. همچنین می تواند مدیریت قند خون و حساسیت به انسولین را بهبود بخشد.

روش های استفاده از موز و پلانتین در رژیم غذایی

تفاوت اصلی بین موز و پلانتین در نحوه استفاده از آن ها در آشپزی است؛

آشپزی با موز

از آنجا که موز رسیده شیرین است اغلب برای تهیه دسرهای پخته شده و محصولات پخته استفاده می شود از جمله پای، کلوچه و نان.

موزها همچنین به صورت خام به عنوان بخشی از سالاد میوه یا به عنوان دسر یا فرنی خورده می شوند. حتی ممکن است آن ها را به شکلات آغشته کنید یا روی نان تست با کره آجیل بمالید.

موز سبز را می توان آب پز کرد تا نرم شده و سپس میل کرد.

آشپزی با پلانتین

پلانتین بیشتر در غذاهای آمریکای مرکزی و جنوبی، دریای کارائیب و کشورهای آفریقایی مانند غنا و نیجریه استفاده می شود.

موفونگو یک غذای محبوب پورتوریکویی است که با پوره پلانتین به عنوان ماده اصلی درست می شود. در کشورهای حوزه کارائیب مانند جامائیکا، کوبا و جمهوری دومینیکن می توانید پلانتین های رسیده سرخ شده را همراه با غذا سرو کنید.

پلانتین ها وقتی سبز و خام هستند نشاسته ای و سفت هستند اما با رسیدن نرم می شوند و پوست آن ها بسیار ضخیم تر از موز است.

پلانتین قند کمتری نسبت به موز دارد و اغلب به عنوان یک غذای جانبی خوش طعم یا به عنوان بخشی از غذای اصلی سرو می شود.

مانند موز، پلانتین ها در ابتدا سبز هستند اما با رسیدن به رنگ زرد و سپس به رنگ قهوه ای مایل به سیاه در می آیند. هر چه پلانتین تیره تر باشد، شیرین تر خواهد بود.

پلانتین را می توان در هر مرحله از رسیدن خورد اما برای کندن پوست آن به چاقو نیاز دارید.

پلانتین های سبز و زرد اغلب برش داده شده و سرخ می‌ شوند، این یک غذای محبوب در غذاهای آمریکای لاتین و کارائیب است. اگر پلانتین ها قبل از سرخ کردن خیلی نازک برش داده شوند، می توان آن ها را شبیه چیپس خورد.

موز سالم تر است یا پلانتین؟

نه موز و نه پلانتین از نظر تغذیه ای بر دیگری برتری ندارد زیرا هر دو میوه های غنی از مواد مغذی هستند.

با این حال روش های پخت می تواند بر محتوای غذایی این میوه ها تاثیر بگذارد. این کمتر به خود میوه مربوط می شود و بیشتر به چیزی که به آن اضافه می کنید مربوط می شود.

اگر در مورد مدیریت قند خون نگران هستید، در میزان مصرف خود دقت کنید زیرا موز و پلانتین حاوی کربوهیدرات‌ هایی هستند که می‌ توانند قند خون را افزایش دهند.

البته به خاطر داشته باشید که هم پلانتین و هم موز میوه هایی حاوی فیبر هستند. این ممکن است به کاهش افزایش قند خون در برخی افراد کمک کند به خصوص در مقایسه با غذاهای تصفیه شده و فرآوری شده که فیبر ندارند.